Wiedebokaal naar het NEXT LEVEL

......En in de laatste race werd het allemaal duidelijk, welke plek bij wie hoorde. Het heeft allemaal zo moeten zijn. Want Fokko wordt overall 2 en Jan Willem (Nederlands kampioen) één. Hoe graag we ook als Belter locals een ander podium hadden willen zien, maak ik een diepe buiging voor iemand die het Ojol zeilen naar een next level weet te tillen. En het doet mij deugd dat ik daar aan mee mag werken. Want bij het sportieve biertje achteraf, stond mijn aller beste nieuwe vriend flink uit te hijgen. Alle registers zijn dit weekend open getrokken om de titel binnen te kunnen halen. 

Enfin, in race zes vielen de puzzel stukjes op de  definitieve plek. Fokko won de pre start en kwam een straat lengte voor het veld bij de eerste ton. Daarna hebben we hem eigenlijk niet meer gezien. En deed hij wat hij moest doen. Voer zijn tweede eerste plek, maar had het kampioenschap helaas nog niet zelf in de hand. Dat ging afhangen van de meester en de leerling, zoals zij op zaterdag bij de borrel werden genoemd. De leerling dacht in het tweede kruisrak er vandoor te gaan. Zou finishen op een derde plek en daarmee het kampioenschap pakken. Maar de winst is pas echt binnen bij de finish. Want wat schets onze verbazing, dat die houten boten er zich ineens mee gaan bemoeien. Dat was niet de afspraak, maar wel erg leuk. De één noemt het mazzel de ander wiegen, maar wat gaat dat hout voor de wind hard zeg. En zo geruisloos. Je hoort ze niet en ineens bahm, dan hebben ze je te pakken. Vorige week was er nog een handel gaande in de snelste “plastic” schepen. Inmiddels moet je gewoon een houten boot hebben. Ook dit hoort bij dat nieuwe level in de Olympia jollen club, waar we dit weekend mee te maken hebben gehad. Maar wat gebeurde er met de fanatieke leerling? Nou, die dacht de meest korte route naar de ton te pakken, met een extra uitdaging. Want menig duikoord zou er jaloers op zijn, hoeveel moois je aan planten kunt aanschouwen op de Belter. En dan wel onder water. Sterker nog.... als je de route zo uitkient door al dat moois, dan zou dat nog wel eens een Wiedebokaal titel kunnen kosten. 
 

Maar toen kwam het erop aan. Nog twee rakken, maar de meester en de leerling waren er nog niet uit wie nou met de titel er  vandoor zou gaan. En het duurde heel lang in dat één na laatste kruisrak. Totdat de wind een beetje afdraaide en er zat weer zo’n houten boot mee te genieten. Dan is de meester genadeloos. Zonder pardon werd de leerling op zijn ..... geklapt. Uit wanhoop nog maar weer eens over stag en nog een keer en nog een keer. Maar de meester is net een roofdier. Als ie eenmaal beet heeft, dan laat ie niet meer los. Zijn prooi was gevangen, de kaarten geschud. Het hoogste niveau van het podium was binnen. En zo laat de meester gewoon weer even zien hoe het zit. En met een knipoog naar dat hogere... naar dat het next level... waar hij iedereen mee naar toe neemt. 
 

We kunnen verder terug kijken op een zeer geslaagd weekend. Bij deze roep ik het uit tot de informele wereld kampioenschappen. Mede omdat we een WK nog niet op de kalender staat, er internationale deelnemers waren, dat het nieveau zo opgedreven wordt, de Belter het mooiste wedstrijd water ter wereld is, maar vooral dat het gezellig en ook wel het meest sportieve evenement ter wereld genoemd mag worden. Bij deze dus de formele oproep om er volgend jaar allemaal bij te zijn. Mooie training voor de Biercup. Je kun je boot laten staan. Wat wil je nog meer. 
 

Dank als laatste aan allen, wedstrijdleiding en rescue, haven meesteres Alice, horeca, zeil collega’s jong (want de 490 is naast de 159, 685 aan een doorbraak bezig, wat we vervolgens weer nodig hebben voor dat volgende level) en wat ouder (waar we het allemaal van kunnen en moeten leren). Het was mij een waar genoegen. 
 

Maarten, XTG-5

Fotos van Wiede Bokaal (https://myalbum.com/album/hBrxKIgISiZf)