Verslag en einduitslag IFKS

Wat hebben hondenbrokken en een kampioen met elkaar te maken? is een zwempartij een goede opmaat voor een goede klassering? en kun je snelheid kopen? u leest er alles over in dit verslag.

Waar het kampioenschap in voorgaande jaren over 3 dagen verdeeld werd moest het pleit ditmaal in 2 dagen beslecht worden. Stormwaarschuwingen voor de zaterdag deed de organisatie reeds op donderdagavond besluiten om de zaterdagwedstrijden te annuleren. Op de bewuste zaterdag bleek dit een goed besluit. Windstoten tot 43 knopen zorgen voor een onstuimige dag waar een Olympiajol  op het water niks te zoeken heeft.

Dus 2 dagen zeilen op zondag en maandag. Totaal 5 wedstrijden stonden er op het programma en onderstaand een verslag van de wedstrijden en een beetje van hetgeen er omheen gebeurde.

Zondag begon de dag met een stevige bries uit het zuidwesten van ca 15 tot 20  knopen. Hoewel het hijsen van de zeilen de meesten van ons redelijk goed afgaat is het bij Sybrand toch wel een dingetje, waar hij vorig weekend op Sneek bij windstil weer het evenwicht niet kon bewaren was het dit keer een windvlaag die hem in het water deed belanden; de wind kreeg grip het zeil wat geen kant op kon en hij moest kiezen; omslaan in de haven of toch maar een duik; hij koos het laatste, al proestend weer op het dek moest hij helaas concluderen dat ook deze duik niet onopgemerkt bleef bij collega zeilers; de dag kon beginnen…

Het comité stuurt ons met 14 boten baan 6A op, hemelsbreed een ca 12 km lange baan, met wat kruisrakken meegeteld toch als snel 16 km. Zoals gebruikelijk op Grou hadden we ook dit jaar weer te maken met ‘wat windschiftingen’ . Luut pakt al snel de eerste plaats en zal deze gedurende race 1 niet meer afstaan, op de voet gevolgd door Sybrand die blijkbaar energie haalde uit zijn ochtendduik met daar weer achter Bart.

Na de heerlijke lunch in het gezellige paviljoen in de haven in Grou beginnen we race 2 met toch iets minder wind, waar in de ochtendrace iedereen nog stevig kon hangen was dat nu al een stuk minder, de wind zakte terug in kracht maar de windschiftingen bleven, rekende je je op het ene moment rijk met een virtueel beter plekje, even later stond je weer met 2 benen op dek… en zo gaat het nog wel even door. Uiteindelijk weet Onno hier het beste mee om te gaan, gevolgd door Bart en Timo op plaats 3.

Vol goede moed beginnen we direct aansluitend aan race 3. De wind is inmiddels nog verder gaan liggen maar de stuiptrekkingen in de vorm van windschiftingen blijven en nemen in omgekeerde evenredigheid met de windkracht alleen maar toe.

Nog voor we de boevenboei bereikt hebben horen we een klassiek “PROTEST!” uit de mond van Mark; Jouke heeft er voor gekozen om over stuurboord op de boei aan te varen en treft daar Mark op zijn pad. Mark is het hier vanzelfsprekend niet mee eens en geeft Jouke te kennen een protest in de te dienen. Jouke gaat echter onverstoorbaar verder en laat Mark nog even weten dat hij ook “…geen kant op kon….dat zag Mark toch ook wel? …”. Later is het bij een glas bier gelukkig uitgepraat tussen Mark en Jouke.

Verder met de wedstrijd; waar op driekwart van de race Doeke en Onno nog prachtig aan kop lagen worden ze op de Sitebuorster Ie links en rechts voorbij gevaren door andere zeilers die net even het geluk hadden in een betere windhoek te zitten. (of was het toch hun geniale inzicht…) Onno en Doeke klagen duidelijk hoorbaar in koor maar de geluksvogels met een betere wind hadden daar natuurlijk geen boodschap aan. Luut leek in eerste instantie het beste uit de wind te halen maar moest broer Bart op de meet toch voor zich laten en op 3, daar is ie weer, Timo in zijn nieuwe aanwinst de Racing Green 612. In de loop van dit weekend zal blijken dat hem deze kleur op het lijf geschreven is; het heeft een paar stuivers gekost maar dan heb je ook wat, de hoge klasseringen vliegen Timo om de oren, en na afloop van dag 1 staat het voltallige gezin Weda juichend met spandoeken op de steiger om hun held te verwelkomen. Zelfs hond PIXEL, een 11 maanden oude Friese Stabij is meegekomen om in de feestvreugde te delen.

Na dag 1 is de tussenstand in de top 3: 1 Bart, 2 Luut en op 3 staat Sybrand. Onno volgt op plaats 4. Hij realiseert zich als geen ander dat er een stunt nodig is om van zijn 2 kampioenschappen van 2016 en 2017 een trilogie te maken. Geen middel wordt onbenut gelaten en zelfs de energierijke brokken van pup Pixel moeten er aan geloven om dit doel te bereiken. Of ze goed gesmaakt hebben is maar zeer de vraag maar ze hebben naar alle waarschijnlijkheid wel bijgedragen aan het behalen van zijn kampioenschap. Mochten er meer mensen zijn die dit willen proberen, Timo heeft vast nog wel een handjevol wat hij ter beschikking wil stellen bij de komende wedstrijden.

Maandag 2e pinksterdag heeft de windschifting een vorm van ca 180 graden aangenomen; voeren we gister nog de zuid-westbaan, nu doen we dezelfde baan in omgekeerde vorm; de noord-oostbaan. De boeien zijn dezelfde, alleen de volgorde is andersom. Ook de kracht is behoorlijk toegenomen. De voorspelling van windkracht 5 blijkt meer dan uit te komen. In de vlagen vermoeden we zelfs een dikke zes. Kortom alle hens aan dek. Voor Onno genoeg reden om eerst nog even een stevig ontbijt te nuttigen in vorm van een drievoudige uitsmijter met rouwe dooier voor de hoognodige eiwitten. Na de groeibrokken van gister is dit de ideale voorbereiding voor de wedstrijden van vandaag!

We starten de eerste race met 11 bootjes, 3 minder dan op zondag. Jan van Amerongen, Jorrit Gruis (familie van…) en Jouke de Vries houden het voor gezien.

De 11 overblijvende boten krijgen een stevige wind gepresenteerd waar we de handen vol aan hebben. Nadat we door de Tijnje zijn gevaren en boei 14 hebben gerond spurt Onno er als een jonge hond vandoor en zal deze plaats niet meer afgeven. De rest van het veld voert een verbeten strijd tegen de elementen en elkaar. Soms ben je weer even een stukje voor, dan weer moet je je plaatsje inleveren. De wind schift nog steeds maar is vooral stevig. Het is hard werken om de boel overeind en heel te houden.

Onno eindigt als eerste, gevolgd door Luut en Sybrand. Helaas voor Bart eindigt hij als 6e  maar manmoedig benoemt hij deze uitslag meteen als zijn aftrek wedstrijd ; er is nog niks verloren als hij de laatste race nog als eerste eindigt. Er is nog een lunch te gaan en Bart is vol goede moed om hier extra energie uit te halen. Op naar de eieren!

Bij de start van race 5 blijkt de wind nog een streepje toegenomen en het aantal deelnemers afgenomen. Er zijn nog 8 boten aan de start. Ook Joop heeft inmiddels eieren voor zijn geld gekozen en heeft besloten om samen met zijn Jelly het zeilen in het riet voort te zetten. Gelukkig was hij er nog net op tijd bij om een reportage te maken die hij inmiddels gedeeld heeft in de app-groep. Veel dank hiervoor Joop! Er is in jou een documentaire maker verloren gegaan, vooral het commentaar deed een enkeling denken aan het onvergetelijke “Fanfare” van Bert Haanstra. Mooi gedaan, hulde!

Voor wie de film nog niet gezien heeft; de 8 boten verdeelden zich in 2 groepen van 4 welke ieder onderling een verbeten strijd voerde. Om en om voerde een van hen het viertal aan en tot op het laatst zou het een spannende strijd blijken. In de kopgroep van 4 vechten Onno, Luut, Sybrand en Mark om de eerste plaats. Mooi om te zien is dat een treintje van 3, op de voet gevolgd door Mark om de laatste bovenboei zeilt. Sybrand voorop, Luut 2 en Onno 3. Bij het ingaan van het Suderburds Wiid krijgt Onno net iets eerder de ruime wind te pakken en zeilt naar de eerste plaats, gevolgd door Luut en Sybrand. Mark realiseert zich dan dat hij alleen nog zijn 4e plaats kan bestendigen. Het viertal achter hem wordt door ondergetekende aangevoerd nadat Timo door een verborgen gebrek in zijn aankoop is getroffen, het blok van zijn wand is er uit geklapt en van enige trim is geen sprake meer. Hij komt nog wel vóór Bart bij de bovenboei maar moet zijn plaats afstaan aan Bart die het zeilen in het ruime windse rak tot kunst heeft verheven. Hij vliegt er vandoor op jacht naar de 5e plaats die hem plaats 3 in het klassement zou kunnen bezorgen. Op dat moment had hij spijt van de tip die hij die ochtend aan Siep gaf dat hij harder moest gaan werken in de ruime windse rakken. Had hij nou maar niks gezegd, dan was plaats 5 in de race en plaats 3 in het eindklassement zeker geweest. Helaas, het was te laat, de 101 bleef buiten bereik…

Daarmee was het pleit beslecht. Onno pakt zijn derde titel, Luut op plaats 2 en Sybrand op plaats drie. Het was een prachtig zeilweekend. Op naar de volgende wedstrijden!