De 130 ste Travëmunde Woche: wat was het mooi!

Het valt met niets te vergelijken! Sneekweek in het kwadraat maar zonder drinkfeesten tot diep in de nacht, ontelbare kraampjes en eettenten, prachtig strand met zicht op de wedstrijden. Een wat langer verslag: als reclame voor volgend jaar want dit was té mooi!

Zoals een deelnemer ’voor het eerst’ stelde: ik raakte een beetje overweldigd door de entourage. Want indrukwekkend is het: manoeuvrerend tussen de gigantische passagiersboten, langs enorm drukke boulevards waar de flarden -goede- live muziek je begeleiden richting de perfect georganiseerde wedstrijden voor het strand op die fantastische Oostzee golven.

Enorm feestprogramma: iedere avond veel bands, demonstraties, wedstrijden in de haven, vuurwerk en lasershows etc etc. Die 700 tot 800.000 bezoekers komen niet voor niets ieder jaar weer terug. Ook onze meegereisde vrouwen vonden het prachtig: die wilden nog een dagje extra blijven terwijl wij mannen na de prijsuitreiking/’afterparty’ de blik alweer op Nederland richtten.

Daar vaar je dan: mooi Olympiajollen veld, prachtige skyline, prima windje en die golven! Vergevingsgezind maar indrukwekkend want elke zevende golf met die unieke Ostsee vingerafdruk: breed, hoog, lang en prachtig! En onze ruime zeilaccommodaties mooi geïsoleerd: direct naast de feestvreugde maar vrij van bezoekers. Dit jaar waren we al met 6 Nederlandse deelnemers (Arno, Bouwe, Henk, Hans, Timo en Thies): drie maal meer dan vorig jaar. Begrijpelijk en dat worden er zeker volgend jaar meer. Want het is een werkelijk uniek zeilfeest in Europa.

De wedstrijden, op maar 30 minuten van onze Olympiajol Wiese. De eerste start was er weinig wind. Na enig wachten viel het schot en gingen de twee lokalen (Akkie en Harry) de Ostsee op. De rest deed wat zij dachten dat goed was: de wal in. Nou: duidelijk was waar de wind vandaan kwam! Nooit meer gezien die lokalen!

De tweede start was voor de NED 665; gevalletje van veel winnen aan de wind en minder verliezen op die voordewindse golven. Timo begon de dag achteraan in het veld: ’ik snap niets van die golven! Het valt ook zeker niet mee: Iets ruimer varen, golven goed nemen en altijd voor snelheid gaan. Hoogte is belangrijk maar snelheid komt eerst. Timo demonstreerde zijn leervermogen zoals we later bij de prijsuitreiking zagen. ’s Avonds: bieren en het feest op!

De vrijdag begon ook goed voor de NED 665 maar de middagwedstrijd zakte de wind weg. Wanneer je niet kunt hangen wordt het daar best lastig want die deining blijft gewoon staan. Jorgen Alberti in zijn nieuwe van Eijkje kon dat als beste aan. Thies haalde inmiddels Harry bij maar de heren stonden puntgelijk. Harry, meervoudig TW winnaar en Oostzee-genieter kwam op snelheid aan de wind iets te kort maar voor de wind zijn al die Oostzee zeiljaren in zijn systeem gaan zitten: daar kunnen wij Nederlanders weer wat van leren.

Dus het kwam op de laatste dag aan. En die begon met veel wind en verwachting van nóg meer. Vier van de Nederlandse deelnemers geloofden de ergste verwachting van 7 Bft en bleven aan wal. Veertien Olympiajollen gingen wel en ondanks de forse wind en prachtig lange golven: niemand sloeg om en die 4,5-6 Bft die kan de Olympiajol echt wel hebben. Het was zwaar maar prachtig zeilen! De NED 665 liet zien dat ook met heel veel wind de kruisrakken zijn domein zijn.

Kruisrak tips voor veel wind op golven, niet zaligmakend maar voor de NED 665 werkten ze zeker: mast achterover, zwaard ietsjes omhoog, onderlijk en Cunninghamhole aan (laat voor de wind ook maar staan), overloop bijna maximaal naar buiten, stagen klein centimetertje losser en voorstag wel erop maar niet door. En vooral: actief hangen! Niet enkel zitten! En, iets meer naar achter dan normaal. Laat die neus niet te veel klappen maken. Dan: ’vlak’ sturen die boot en ietwat laten vallen in de hoge golven maar direct weer hoogte pakken bij vlakker water. En kun je hem goed handlen: direct dóór die voorstag en naar binnen die overloop! Niet uitrusten: dan kan voor de wind weer. Vergeet bij de downwind ton je neerhouder niet los te gooien want je moet niet klem onder de giek blijven. Pak altijd vrije wind en focus op speed. Want het is boven 4 Bft bijna altijd een ’eenvoudige’ snelheidswedstrijd: leg dus daar je prioriteit.

Tips voor voor de wind: vraag dat maar aan wat Duitse zeilvrienden. Die maakten S-vormen op de golven en bleven maar glijden. Wij Nederlanders gaan hard werken maar schieten vervolgens zwetend te kort bij die ervaren locals.

De een na laatste wedstrijd was dus ruim voor de NED 665 maar de laatste wedstrijd moest Thies wel 2 worden want de sympathieke Herr Voss uit Steinhude zat op zijn hielen. Voor de meesten was duidelijk dat Harry te vroeg startte maar je weet het nooit zeker. En Thies zal er goed bij maar maakte twee keer een foutje: roer loslaten doordat er een golf onder je romp slaat en dat is bepaald niet verstandig.

We kennen het allemaal: achteruit deinzend is het kloten met zo’n Olympiajol. Man, man: wat duurt dat gevoelsmatig lang! En de NED 665 werd toen ook nog op de voor de windse finish net ingehaald door Detlef Munke, ook al iemand die geniet van veel en lang op die Oostzee zeilen. Het ziet er moeiteloos uit maar wat gaan ze hard voor de wind. Dus Thies, zo leek het, kwam net te kort met die derde plek!

Maar het werd ”Himmelhoch jauchzend, Zum Tode betrübt” voor Harry die inderdaad te vroeg gestart was. Hij hief druk gesticulerend zijn handen ten hemel toen niet hij maar Detlef als eerste bij de laatste wedstrijd werd afgetoet. Bij de prijsuitreiking bleek hij een goed verliezer en werd, net als vorig jaar, de runner up. Jorgen Alberti werd drie voor Jorn Legien en Rollie Franzmann. En de Nederlandse slowstarter Timo Weeda pakte nog de laatste, zevende prijs. Hij kreeg de golven goed door en genoot ervan.

De andere Nederlanders zakten wat doordat ze zaterdag op de wal bleven. Maar voor iedereen was het een werkelijk prachtige week: het enthousiasme was bij iedereen volop aanwezig! Dus, volgend jaar nog meer Oranje boten op het water. Een mooier evenement is er niet in Europa!

Hans de Haas bouwde weer eeuwige roem op bij de dames van inschrijving. Toen de conversatie in het duits lastig bleek ging Hans deze blonde dames maar eens goed aankijken: en toen in het fries zijn grote liefde verklaren. Het was grote lol en de dames bleven erin. Ze spraken er uren later nog over. Hans werd op slag de bekendste Nederlandse deelnemer aan de Travemunde Woche. Ook was de hele week trouwens sociaal en supergezellig: Olympiajol vriendschap is over de grenzen gelijk!

Trouwens ruim 240 foto op de laatste dag gemaakt door Jörn Cordbarlag vanaf het startschip. Er zitten fraaie bij! TW 2019 O-jolle (https://www.dropbox.com/sh/68c2c4kbxehny9z/AABADxPLj9r4WWGBN4veu8wAa?dl=0)

Ook nog fraaie plaatjes van de GER 1434, Christoph Lissel: Foto’s GER 1434 (https://www.dropbox.com/sh/msy4q8j1u4aouqj/AAAzMLLEc7d29Lf11H4URZQ_a?dl=0)