De Euro in Oostenrijk op de prachtige TRAUNSEE !

Als sluitstuk zijn hier de ‘officiële’ foto’s  der Link zu den Fotos von ÖM & EC der O-Jollen. (https://www.dropbox.com/sh/tih7p3be42hafxr/AAA3vkpuiC0QzGll5WRgFv_va?dl=0) Deze link is geldig tot 11 september en met een simpele muisklik te downloaden..
————————————————————————————————————————————————————

De achtste update en laatste dag van de EURO ’22 op de Traunsee.

Die Aeolus hield deze week duidelijk niet van de Olympiajollen. Zorgde hij in een grijs verleden er al voor dat de Grieken Troje niet konden bereiken. Afgelopen dagen was hij bezig om ook onze klasse, met de berg Olympia als symbool, ver weg te houden van de maximale acht wedstrijden. Het werden er slechts drie……. Grrrrrr………

En dat lag niet aan onze wettfartleiter Georg -Ernst Happel- Schóffmann! Op de eerste dag perste hij er drie resultaten uit die min of meer fair waren. Meer lukte die dag ook echt niet. Daarna heeft hij de vloot, tot gekmakens toe, het water op gestuurd, boeien erin, gestart, afgeblazen, verkast, boeien, uitstel, nogmaals verslepen en nogmaals en nogmaals. En dat soms drie keer op een dag inclusief het twee maal om 6 en 7 uur paraat zijn en vervolgens ons gewoon aan de koffie te zetten. We hebben werkelijk op alle locaties van dit 12 km lange meer de wind proberen te vinden. Wanhopig werd er gezocht naar dat kleine windgaatje wat gebruikt kon worden.

Ook zaterdag, als laatste optie: vroeg verzamelen en zien dat het wél pleurde maar niet waaide. Palaver, uitstel, wachten terwijl je al aan inpakken denkt. Maar het toch weer een kans geven. Ernst zijn credo was: “Kein Geloel: Wir sind hier, um Rennen zu fahren”. En hij had volkomen gelijk: daarom zijn we naar Oostenrijk gekomen. Niet om alleen maar voor een bergwandeling! Maar op het laatste palaver van 11.30 restte er geen andere optie meer: Siegerehrung om 13.00! Jammer maar onvermijdbaar.

Martin Lehner AUT 127 zei het heel treffend tijdens dit palaver. Hij deelde zijn gevoel van teleurstelling dat het helaas niet de prachtigste zeildagen zijn geworden. Speciaal voor de sterk groeiende, maar nog prille, groep Oostenrijkse wedstrijdzeilers is deze EURO in eigen land een prachtige wijze om zich te meten met de ‘snelle jongens’ uit de ’grote’ Olympiajol landen. Daar spreekt een hele mooie betrokkenheid uit. En dus ook hierbij  de oproep: ga je in die regionen met vakantie? Check dan vooraf even hun wedstrijdagenda. En past dit een beetje, hang dan je trailer achter je auto en beloon je zelf met prachtige zeilervaringen te midden van een mooie Oostenrijkse vloot met goede kerels en prima zeilers!

Trouwens, naast de lof voor de onvermoeibare inzet van het wedstrijd comité moet ook nog hun andere kwaliteit genoemd worden. Wanneer je zoveel moeite doet zou je wel eens de neiging kunnen hebben om tóch maar een wedstrijd door te laten gaan die niet eerlijk is. We weten dat dit echt nog wel eens gebeurt. Maar dan moet je echt moed hebben en toch gewoon afbreken en terug naar de haven! ‘Onze’ Ernst sprak vaak die moed aan. En daarvoor kun je alleen maar respect hebben!

Daarbij is hij ook nog eens ontwikkelaar van dat bijzondere elektronische-start-vlaggen-systeem wat eerder is besproken. Het schijnt echt helemaal van deze Traunsee te komen want zie de site van de leverancier: Regatta Profi Traunkirchen (http://www.regattaprofi.com/) . Best wel opvallend dat dit mooie systeem van dit windarme meertje komt. Want, wat ons deelnemers betreft is dat een aan te raden high tech device óók voor de Nederlandse WSV’s: eigenlijk best wel een logische maar toch indrukwekkende ontwikkeling!

Dus de prijsuitreiking! Buiten de regen, binnen de glorie! Hier de  Link Uitslagen EURO 22 (https://regatta365.com/stream/results/file/5421.pdf/name/O-Jollen%20Europa%20CupErgebnisse_O-Jolle.pdf). De ceremonie begon met Kees Buitendijk, de Grootgenieter, en luid aangemoedigd door zijn Mieke die op elke RC boot bleek te zitten! Hij kreeg zijn ere prijsje en keek alleen wat beteuterd toen de fotograaf meende te moeten roepen: “Kees, houdt even je worst omhoog!”. Een stevig aantal Oostenrijkse, de Zwitserse en Duitse zeilers zaten daarboven. Inclusief verrassenderwijs toch ook toppers als Wolfgang Höfener (meeste ONK titels van iedereen!).

Dan volgde er een cluster Oranje rond de dertigste plek: Arno Start, Hans de Haas en Michiel Eijsink. Dit drietal zeilde prima maar zonder aftrekker kun je 40+ tegenvallers nu eenmaal niet wegkoppen. Quintus Lampe volgde op 26 nipt achter Fred Schaaf die debuteerde op een groot Olympiajol event. Hij, een echte life long wedstrijdzeiler, genoot ervan en stelde dat zo’n tripje met een eigen klein groepje toch wel een erg leuk sociaal gebeuren is: die gaan we vaker zien op de ‘big races’. Knut Wahrendorf, toch tweede op de Oostenrijkse een paar dagen eerder, stelde teleur op 22.

Spiegelaar GER 17 Jan ten Hoeve kwam die eerste dag ook niet lekker uit de startblokken. Zijn hoofd bleef ook een beetje in de zeilmakerij achter want deze marktleider in onze klasse zit ook midden in zijn professionele hoogseizoen. Hij werd, als kersvers ID Meister, dertiende net achter Willem -tuut tuut tuut, die is snel – Overtoom! Willem kan natuurlijk een potje varen maar draaide ook zijn pols niet om door goed te presteren op dit windarme bergmeer. En kreeg ook nog een fles likeur als verst reizende.

De top tien zag Fedde Sonnema, die tijdens de prijsuitreiking, namens onze IOU, nog goed over de brug kwam met flessen van zijn naamgenoot op de negende plek. Fedde draaide constant maar net niet helemaal op zijn Sneekweek niveau. Net achter Júrgen Alberti (komende week ook te bewonderen op de ONK) en Vrolijke Lutz Woschikowski (ook hij reist wederom naar Loosdrecht). Snelle Herbert Kasperschinsky nipt achter Good Old Harry Voss op zes. En Frank Lietzman, relatief verse Olympiajoller maar nu al rond veel podia, werd vierde. Hij kan ook hele goede wedstrijden varen!

Dan het podium. God, Aeolus; wat baalden deze Oranje mannen. Ze weten dat met een beetje wind de Zilvervloot binnen bereik was. De snelheid goed, de kop helder en overtuigend voor in varend. Mark Tigchelaar, slapend in zijn greppel maar beleefde zichtbaar een lekker weekje. Hij had negentien punten goed voor de derde plaats. Hij mopperde dat één inschattingsfoutje, de lay line inschatting gemist tijdens de eerste wedstrijd, de doorslag gaf. Thies Bosch opende met twee maal een erg overtuigende eerste plaats, dreef keihard en vooral hoog voor de troepen uit. Maar leerde weer dat één niet-vrije windbaan hier dodelijk is. Toch wél een, al zegt hij het zelf, sterke prestatie want maar liefst zijn vijfde achtereenvolgende EURO podium (winnaar in 2019, daarna 3, 2, 2 en nu weer tweede). En toch teleurgesteld: deze eerste loser van de EURO 2022 wist dat met wat meer wedstrijden alles meer dan mogelijk was. Het mocht helaas niet zo zijn.

Göran Freise, de sympatieke Maagdenburger, won voor zijn tweede maal de EURO. Had Thies een veertien als ‘streicher’, Göran beperkte zijn verlies met een elfde plek. Dat bleek doorslaggevend. Het zij zo en het maakte Göran dus de verdiende winnaar van onze ‘beker-met-de-grote-oren’. Hij overgoot ons met bier én moest, tot eigen verbazing maar zonder tegenzin, zwemmen. Nu is duiken zijn grote hobby naast het zeilen dus daar kwam hij ook wel over heen.

Al met al een prima week hoewel we er niet een prima ZEIL week van konden maken. Het was gezellig, goed georganiseerd, prachtige locatie met uitstekende voorzieningen, een prima veld en broederlijke sfeer. Zo hoort het te zijn. En zo was het ook! De enthousiaste IOU AUT wordt bedankt voor hun uitstekende werk. En zeker ook Ernst en al zijn collega’s: niet opgeven werd helaas niet beloond maar hun inspanning wel! Formeel deed Fedde dit bij opening en sluiting al maar de Oranjehemden spraken er net zo over: goed gedaan Oostenrijkers!

Welaan: de EURO 2022 is ten einde maar er waren al veel deelnemers die enthousiast spraken over de EURO 2023! Lang aangekondigd op het prachtige water van Travemunde. Geen bergmeer problematiek maar gewoon prachtig zeilwater! We hebben er nu al zin an……

Euro 2022 - ”lyrischer Rückblick” 

Statt der üblichen Berichte

gibt’s vom Traunsee zwei Gedichte.

Die „Feuchte Wiese“ leider trocken,

so mussten wir den Traunsee rocken.

Vom Finn zur O-Jollen-Meisterschaft

hat Gerhard Weinreich es gebracht.

Dann folgte der Europa-Cup:

alles gut, doch Wind war knapp.

Nur mittwochs gab ‘s ‘ne leichte Br(e)ise

und die reichte Göran Freise.

Danke hier dem Wettfahrleiter,

war er doch der ärmste Heiter!

Alles versuchen, nichts erzwingen,

wird ihm gute Nachred‘ bringen.

Gedankt sei auch dem SCT:

„Die Woch‘ bei Eich wor wirklich sche!“

Bitte vergesst sie nicht die tollen

Männer in Olympia-Jollen!

Andreas Knittel AUT 104

---------------------------------------------------------------------------------------

Vanuit  de McDonald in Wertheim: niet gevaren, tussenstand is eindstand! Morgen laatste EURO verslagje!

—————————————————----------------------------------------------------------

De Zevende Dag.

De religieus geschoolden onder ons weten dat op de Zevende Dag God zijn werk voltooid had, zag dat het goed was en rust nam van zijn scheppingswerk. Hier op de Traunsee hadden we dus uiteindelijk ook weer een rustdag. Niet omdat we voldaan zijn van het EURO scheppingswerk. Noch vonden we het goed. Eigenlijk verdiende de dag wat bijbel onwaardige termen.

Want de hele meute zeilers verzamelde zich om 07.00 uur. En dat ging gemakkelijker dan de dag ervoor: het wordt al bijna routine. Maar het leuk gaan vinden is nog wat anders. Daarbij komt dat één blik werpen op het meer betekende dat die wekker helemaal niet gezet hoefde te worden. Dus: daar ging het eerste uitstel.

Beraad met de wedstrijdleider, die voorstelde de hele dag maar te laten lopen en te focussen op de kansen op de laatste mogelijke dag. Nou, nee. Dat vonden een aantal zeilers een slecht idee. Het kon toch misschien ooit een keer, welllicht deze middag, onwaarschijnlijk maar niet onmogelijk, we zijn er nu toch etc etc……. Dus: 13.00 uur een nieuwe bespreking gepland. Tsja, dan rommel je de ochtend wat door. HdH uit Oudega, nooit te bekend geworden om zijn grote geduld, bond zijn bootje maar achter zijn busje en vertrok naar zijn Sip. Maar alle anderen bleven hopen en bidden dat deze Zevende Dag verlossing zou gaan brengen.

Om 13.00 uur: l’histoire se répete! De wedstrijdleider, met alle lokale kennis, zag het niet zitten en stelde voor morgen weer te kijken. Maar de sportdrift in de groep zeilers was te groot en was bijna pathetisch want tegen beter weten in.  Want we zouden het van uur tot uur bezien. Rond blijven hangen dus. Word je blij van.

Nu wil het geval dat vanavond onze kok een Oostenrijkse variant op kistkalveren heeft voorbereid. Drie varkens opgesloten in een op houtvuur gestookte kist. Daar schijn je heerlijk mals en gedroogd vlees van te krijgen. Even voor de slecht denkenden: we waren er niet bij maar zijn er toch zeker van dat deze drie varkens in tegenstelling tot hun vroeger kist-collega’s er niet levend in gingen.

Dus: er zit ook al een eind limiet op de zeilmogelijkheden. Anders worden de varkens hard en droog. Dat wil de kok ook niet. Dus, bij het schrijven van deze update om 16.00, zit deze scribent op zijn balkonnetje naar een spiegel van een meer te kijken: het zal er niet meer van komen. Maar dat dacht hij gister om dezelfde tijd ook dus een piepklein voorbehoud moet gemaakt worden. Inmiddels regent het en klinkt er gedonder: dat maakt het nu wel echt definitief.

Morgen dus: vast westwind wordt verwacht met een kracht van 1+1 Bft. Dat is objectief weinig maar veel voor hier. Hopelijk gaat het lukken en kan het Nederlandse eskader het kleine gaatje naar de nummer één in de tussenstand dichten. Of hard van het podium vallen, want drijven kunnen er hier heel veel.

Maar dit Traunsee trauma scheppingsverhaal gaat zeker een kampioen scheppen. En dan kunnen we eindelijk rusten zonder te vrezen dat we ‘Kein Geloel: seglen’ moeten gaan aanhoren.

-------------------------------------------------------------------------------------

6,5 verslagje….

Want we dachten bij het uploaden van het voorgaande dag 6 verslag dat er niet meer zou worden gevaren. Een redelijke aanname, dat dachten zo ongeveer alle zeilers. Maar dat gold niet voor onze wedstrijdleider want ‘eager’ om iedere redelijk kans aan te grijpen. En dat om half vijf. Dus zoveelste keer moesten we weer het water op! Weer de gang naar de slipway, elkaar helpen, trailers opbergen, zeiltje omhoog en naar de wedstrijdbaan varen. Dat kent een omlooptijd van pakweg een uurtje. Dus daar dobberden we weer op de startlijn en bij de eerste poging werd al duidelijk dat die verrekte Aeolus wederom op oorlogspad was. Een paar pogingen verder en rond zes uur mochten we weer onverrichter zake terug paddelen naar de haven. Twaalf uur achter elkaar met pogingen op het water en wachten op de wal: nee, lekker allemaal.

En daar aangekomen bleek de laatst opgehangen mededeling te zijn dat wij ons morgenvroeg om 7 uur weer bij de slibway moeten melden. We kijken nu nergens meer van op en doen gedwee mee. Je bent professioneel zeiler of niet ......

U, thuisfront, mist deze fascinerender kanten van deze EURO: alles wordt in het werk gesteld om geen kans te missen. Niet iedereen van de zeilers keek deze avond trouwens even gefascineerd meer. Maar, zoals de levensgrote tekst in dit prachtige clubgebouw: als zeiler bepaald je niet de richting van de wind maar wel de stand van je zeilen. Dus we doen het er maar mee.

Gelukkig was er, naast de Mexicaanse maaltijd nog een verloting van allerlei zaken. Dat was dan wel weer een soort van gezellig Zie bij de foto’s de gelukkig winnaar van een wintermuts. Dit maakte iedereen weer even blij. Maar daarna zocht iedereen toch wat uitgeblust snel de lakens op voor wederom een klamme nacht.

Tot morgen dan maar…….

------------------------------------------------------------------------------------

De zesde verslag dag. En weer met een verhaal van Shakepieriaanse proporties namelijk Much ado about nothing!

Bijna iedere Olympiajoller heeft wel eens de Hondenwacht op een ‘dickschiff’ gedraaid: de eenzaamheid van de na-nacht en het gloren van de dageraad. Mooi wel maar een heel gemengd gevoel wanneer je nog in je eentje een dienst moet draaien.

Zo voelde de meeste EURO deelnemers zich vanochtend zeker toen, veelal net na vijf uur, de wekker ging. Met verdwaasde gezichtsuitdrukkingen liep men op de haven rond, de drukke grappenmaker negerend en iedereen nog van weinig tekst voorzien. Maar goed, onze Ernst, de wedstrijdleider, beloofde ons wind tot negen uur dus om 6 uur moesten de boten het water in. Kein geloel, segeln!

En wat is er dan erger dan die Hondenwacht die de 49 Olympiajollers moesten lopen. Juist ja! De mededeling van Ernst dat de verwachte wind helaas niet was gekomen. Blijf maar op de wal wachten werd zijn nieuwe devies. Het werd voor óns tijd om ‘Kein geloel’ te roepen! Maar het gebrek aan nachtrust hield ons beschaafd. In kleine groepjes werd wat rond gehangen: er stond inderdaad bijna geen zucht.

Ergens een slaapmatje pakken terwijl je toch ook ieder moment het water op kon was wel aantrekkelijk maar dat deden we toch ook maar niet. Je weet immers maar nooit. Dus, hoewel er echt sprake was van latente chagrijnigheid hielden we ons groot en we wachtten maar wat af. En nog wat, en nog wat.

Totdat, rond de middag we in eens hoorden dat we het water op moesten. De thermiek richting Gmunden deed wat werk maar maakte weinig indruk. Enfin, het is een EURO dus de moed maar bijeen geraapt en na een uurtje varen keken we naar het startschip. Het leek er een beetje op. Poging 1: veel gedoe over de lijn die niet goed lag door de draaiingen. Poging 2: weer de uitstel erin want we konden echt zo niet eerlijk weg. Poging 3: leek ook weer nergens op. Nou, wat doe je dan?

Wachten dus. Maar nu op het water. Gelukkig duurde dat geen eeuwen en konden we terugvaren om op de wal te kunnen……. Wachten….. Nu kun je redeneren dat het nog erger kan. Zoals bijvoorbeeld het WK Soling op de Chiemsee met gasten uit drie continenten die welgeteld NUL keer konden uitvaren. Kijk, dat is je zelf vergelijken met een absoluut dieptepunt om de eigen situatie nog wat kleur te geven. Maar vrolijk werd je er niet van.

Vooral niet omdat er regen zou komen. En die kwam ook. Druppels geen buien. En dat is geen goed teken want bij een frontje doet de wind nog wat extra’s. Bij druppels valt de wind enkel weg. En dat is nu de situatie. De kans dat wij voor vanavond nog starten is miniem. En om 8 uur staat het eten voor ons klaar. De dekkleden liggen er al weer op en we kijken naar voren.

Om daar vervolgens ook niet vrolijk van te worden: druppels op vrijdag (lees geen wind) en woestenij op de zaterdag. Dus het zou wel eens kunnen zijn dat we niet meer varen. Daar hoopt helemaal niemand op. Maar wat gebeurt er dan?

Blik op de SI leert dat we een kampioen hebben bij drie uitslagen en een aftrekker bij vijf wedstrijden. Want een ONK, onder auspiciën van het Watersport, en een IDM, onder auspiciën van de DSV hebben minimaal 4 wedstrijden voor een geldig kampioenschap vastgelegd. Maar de EURO, zoals eerder is uitgelegd, is geen officieel EK maar een interne IOU titel. En dan volstaan de regels voor een geldige ranglijst wedstrijd, dus minimaal drie starts.  Met andere woorden: dan zou het podium voor twee derde Oranje zijn achter Goran. Maar daar we vooralsnog maar niet vanuit. Bij de IDM werden het ook maximaal vier potjes zonder aftrekker. Het is allemaal wat karig dus dit jaar. Maar hopelijk wordt het nog anders.

En zo ja: dan kunt U dat morgen lezen in de volgende update!

-------------------------------------------------------------------------------------

De vijfde dag en het begin van de EURO Olympiajollen 2022.

Wellicht heeft niet iedereen dat even scherp maar…. We varen geen officieel Europees Kampioenschap Olympiajollen want dat kan pas wanneer je een internationale klasse bent. Dus minimaal actief in zeven landen. Nu: de Olympiajol haalt er krap aan zes en dan smokkelen we er ook nog een paar van… Dus: mag het officieel de EURO heten maar is het natuurlijk wel onze hoogste wedstrijd met mogelijk alle goede zeilers uit de kernlanden Nederland, Duitsland en Oostenrijk. En vaar je niet mee, dan heb je je recht van spreken gemist. De beste internationale zeiler wint de EURO. Punt.

Dus: uit de 49 ingeschreven zeilers gaat hij komen. Wij Nederlanders brengen 10,5 zeilers aan de start. Vloot Spiegel is grootleverancier met Arno, Fedde, Fred, Jan en Thies. Verder varen Quintus, Mark, Hans en Willem uit de Friese vloot mee. Michiel en Kees completeren het 10,5tal. En vandaag zouden de eerste van de maximaal acht wedstrijden gevaren worden. Het kon beginnen!

Nu begon het Palaver vanochtend om 11.00 uur met applaus. Want uitstel was de beste keuze met 35 graden in de middag maar geen of bijna geen wind. Fedde gebruikte het Palaver om namens de IOU NED een mooie speciale EURO vlag aan te bieden die de rest van het evenement boven de verenigingsgebouw zal wapperen. Toch duurde het niet al te lang of Ernst, onze Oostenrijkse wedstrijdleider, al turend door zijn verrekijker, zag wat ontstaan. Huppa het water op! En we hebben nog drie potjes kunnen varen! Hoewel het begon nog enigszins met 2 Bft maar het eindigde gewoon met een wonderschoon plaatje van 49 boten in een surplace. Enfin, dat hoort er bij. Op de Traunsee dan!

En waren de potjes fair. Ja, zeker. Maar niet vol met opties om een mogelijke achterstand goed te maken. Want dit keer was het duidelijke voordeel voor de Meer-mannen. De neus-in-de-wal mannen restte niet meer dan hun frustraties te delen in de achterhoede. En dat overkwam menig ‘crack’, kijk maar in de uitslagen (foto EURO). We noemen geen namen want soms werd het erg pijnlijk. Wie wel lekker startte was de NED 8. Deze scribent heeft een goed inzicht in zijn keuzes en kan U vertellen dat hij kon doen wat werkte: start met goede snelheid en een beetje bij het schip zodat wanneer de mannen boven je weg klapten een vrije windbaan gevonden kon worden richting de bergen. Midden op het meer een goede inschatting maken van de rumpline en voila.

Vervolgens enigszins verbaasd kijken wanneer je met een enkel overstagje als eerste de boventon rond. Nu is de NED 8 voorzien van goede snelheid en vooral ook hoogte en ondanks de 2 Bft bouwde de Palatino hierna de voorsprong langzaam maar zeker uit. Dat laatste is trouwens erg gemakkelijk met vrije wind en wel héle simpele tactische keuzes. Twee was Goran Freise die zo vriendelijk was om de helft van zijn water te schenken aan de langzaam uitdrogende NED 8. Derde was Jurgen Alberti. De rest van het veld wapperde enorm uit en druppelde binnen. Immers met één goede route en dus veel vuile wind rekt het vanzelf uit.

Maar goed, de tweede start was er niemand meer die hoefde te gokken. We werden dus allemaal Meer-mannen. Maar dan kwam het wel op een goede start, vrije windbaan en hoge speed aan. Dus zijn de eerste 25 % van het eerste rak weer het spannendst. En warempel de NED 570 en NED 8 lieten hun denkbeeldige oranje spiegel aan de rest van het veld zien. Thies sjokte Mark nog voorbij op het tweede kruisrak maar de driekleur hing boven deze wedstrijd. Sneekweek Harry werd derde. Deze GER 3 doet altijd wat anders, noem hem zeker geen kuddedier. Maar het lukte hem weer goed en de wedstijd erna was het helemaal een Voss-wondertje hoe hij zich toch naar voren wist te werken. Dus blijkbaar kan er wel wat.

Maar had je geen goed eerste stuk dan werd het wel erg lastig. Dat bleek ook de derde start toen de NED 8 geen vrije windbaan kon vinden en in het stuk totaal niet meer voorkwam. Goran Freise, na een 11 plek in de tweede pot was nu spekkoper. Rustig sturend, eenvoudige keuzes, beetje mazzel en hij freewheelde naar de top van de tussenstand. Tweede werd trouwens Frand Lutzmann die ook goed hoogte en snelheid kan sturen. De AUT 11 met Bernd Mose stuurde zich knap naar een derde plek. Die laatste pot was bepaald niet voor ons Dutchies: enkel Mark (8,2,9) deed heel mooi constant werk en had een uitstekende eerste dag, hij staat nu derde.

Thies staat tweede maar ziet Parijs nog niet met een verrekijker. Geen aftrekkers produceren is hier het devies en ondanks twee paaltjes kan hij zeker niet tevreden zijn. Goran staat beter (2,11,1). Fedde draaide niet opvallend maar wel heel behoorlijk mee, met een 9,7,21 staat hij op 9. Lekkere aftrekker om hard te kunnen stijgen. Jan loste zijn belofte nog niet in en staat elf (16,18,10). Willem zeilde soms als een scheermes (18,5,22) op twaalf. De rest van de oranje mannen lijkt niet mee te kunnen richting top 10 maar er is nog alles mogelijk.

Opvallend is dat het podium van de Oostenrijkse, ondanks gelijke wind, er nu bepaald matig voorstaat. Rolli staat op elf, Knut op 24 en Herbert een stuk beter namelijk op zes. Maar morgen wordt alles helemaal anders…..

Want we kregen de mededeling dat het eerste startschot om 07.00 uur gaat klinken. Om 06.00 uur het water op! Niemand keek enthousiast maar dat hoort er hier blijkbaar bij. Want de ochtendwind is goed voorspelbaar en de vrijdag lijkt er een omslag te komen en is de zeilbaarheid een groot vraagteken.

Dus, we kwamen om 6 uur van het water af en moeten er over 12 uur weer op. Wat een vooruitzicht! Gelukkig was de nazit gezellig, en de gemeenschappelijk pasta prima te pruimen. De partners kwamen ook weer in het gezelschap. Er werd geanimeerd gesproken en gelachen maar niet door een paar verhitte zeilers die hun protest nog moesten afhandelen. Dus er kan morgen een kleine correctie op de stand in de middenmoot komen. Maar daar heeft deze scribent niet op willen wachten. Potverdrie: om ½ 6 opstaan en presteren. Het is bijna geen vakantie meer.

Bijna dan………

-----------------------------------------------------------------------------------

De rustdag. We hadden ook niet kunnen berichten vanaf de oevers aan de wonderschone Traunsee. En het kunnen laten bij wedstrijdverslagen na afloop van onze EURO regatta’s. Maar, op een rustdag heb je juist wat tijd en er zijn ook wat interessante inzichten te delen die anders niet aan bod komen.

Bijvoorbeeld: dit Race Committee is innovatiever dan je denkt. Zie de foto van het enorme elektronische bord op het startschip. Geen vlaggen meer nodig, geen verwarring want te kleine vlaggen of ze hangen slap, goed zichtbaar uit alle hoeken want een driehoekig bord én ruimte voor extra informatie zoals de tijd die terug telt. Dus wanneer je het vier minuten signaal hebt gemist hoef je niet zweterig te timen of het je één minuut signaal wél hoort. En qua grootte echt veel groter dan de normale vlaggetjes op het startschip en van ruime afstand goed zichtbaar. Ook bij zonnig weer.

Voor veel van ons Nederlanders de eerste keer dat we hiermee moeten ‘werken’. En, wat mij betreft een geslaagde test: duidelijk en met extra informatie. Ik zeg: een goede investering voor de grotere wedstrijd organiserende verenigingen! Nadeel is wel dat er voortdurend een licht aggregaat tijdens de startprocedure aan het draaien was. Maar goed, wellicht was dat een accu probleempje.

Deze enorme Traunsee, 15 % groter dan het Sneekermeer, Goengarijpsterpoelen en Akmarijp samen (!), heeft een enorme diepte. Maar liefst tot 191 meter! Het diepste meer in Oostenrijk. Niet zo diep als op Garda en Como (300-400 m) maar dus wel met hetzelfde probleem. Hoe leg je die tonnen een beetje handig en echt op dezelfde plek vast. En ook het startschip, wantmet een spudpaal wordt je hier alleen maar uitgelachen. Op  de Spiegelplas (45 m) is dit al een enorm geworstel maar hier is het vier keer zo diep. Sisal lijntjes doorknippen zoals in Italië is pas niet goed in deze tijd van de Umweltschutz. Dus: hier zagen we een tweede innovatie.

De boeienboten en het startschip hebben een elektrische lier met een klos waarop 200 meter dunne lijn gewonden is. Het contragewicht jaagt die lijn naar beneden en wanneer de weerstand weg valt stopt de draaiing. Dan wordt de klos losgekoppeld en de boei met een klein gewichtje eronder vastgezet; dus aan de lijn plús de losse klos. Huppa het water in; zo klaar en niets achtergelaten bij het weer ophalen. Een betere methode dan de kleine plastic flesjes die links en rechts in linies in het meer lagen. En waaraan je ook een ton kan leggen.

Zo zagen we dus al twee interessante dingetjes. Het derde bijzondere is natuurlijk de mêlee van thermische omstandigheden veroorzaakt door enorme bergen rond deze, door de Romeinen Lacus Felix (het geluksmeer) genoemd. Gelukkig kennen wij dat niet in ons landje. Het meer is maximaal 12 kilometer lang en 4 kilometer breed. Gelegen op 423 meter hoogte in begin van het middelgebergte in Oostenrijk. En een meer in het stroomgebied van de Traun en dat uiteindelijk richting de Donau afzakt. Bijzonder helder water trouwens. En de hoogste berg aan het meer is 1666 meter hoog, 1,2 kilometer hoger dan het wateroppervlakte.

Dus, de zon die het land verwarmt en koude lucht die de bergen uit valt. Het is een bijzonder ingewikkeld spelletje hier. Niet zoals op Garda of Como: lekker een pizzapunt tot 12.45 en dan om 13.15 is de wind er weer. Nee: geworstel met ochtend en middag thermiek en allerlei tussenliggende fases én op iedere plek op het meer weer anders. Een enorm lastige uitdaging voor het RC. Enfin, we hebben dit fenomeen  gezien en ondervonden tijdens het Oostenrijks kampioenschap. En leuk was het niet altijd. Dat belooft dus wat voor de EURO.

De laatste deelnemers druppelen in de loop van deze rustdag binnen. De registrering en metingen zijn vandaag voor bijna iedereen gedaan. De stemming stijgt en we hebben er zin is. Komt er een Nederlandse opvolger van Goran Freise? Fedde heeft natuurlijk middels de Sneekweek zich toch favoriet gemaakt voor dit weer. Jan popelt om hier wederom te laten zien dat dit lichte weer hem past. Thies en Mark hebben al getoond dat zij mee kunnen met iets meer wind.
Maar het Duitse kamp is bijzonder sterk gebleken. En nu is de titelverdediger ook aangekomen. En die twee snelle Oostenrijkers Martin en Gerhard zijn ook niet uit te vlakken. Enfin: het wordt vast een mooie strijd! Laten we hopen op een beetje redelijke race omstandigheden. Voor de rest hoeven we nergens over in te zitten. Het RC is goed, het veld is prima, het weer is lekker en de stemming is uitstekend! We hebben er zin in.

Morgen meer…….

---------------------------------------------------------------------------------------

De derde dag: het had snel kunnen gaan op de laatste wedstrijddag van deze Oostenrijkse Kampioenschappen: het  palaver tegelijk met de Siegerehrung. Want de uitslag bleef as-is. Maar daar was wel een hele lange middag voor nodig. We leerden weer een aspect waar deze Traunsee óók om bekend staat. Dat zit zo.

Het Palaver om 11.00 begon met de mededeling: die laatste, achtste, wedstrijd gaat er komen. En we zoeken hem in het noorden. Dus maak je klaar voor de start om 12.15 een kilometer van de haven. Dat leek ons wel te doen: de wind was pittig voor de Traunsee, wel een volle 2 Bft. Effe er naar toe en lekker die laatste pot varen. Ter plekke aangekomen werd de baan gelegd en het 10 minuten signaal gegeven. En ja hoor, dat was kennelijk het signaal aan Aeolus om ons te gaan pesten. De wind zakte helemaal weg om 750 meter verder naar het noorden weer aanwezig te zijn.

En dat spelletje speelde Aeolus maar liefst nog twee keer totdat onze Oostenrijkse wedstrijdleider dacht: de baan ligt, de zeilers zijn er, de zeilen kennen wat beweging. Kein geloel (om die andere in Nederland wereldbekende Oostenrijker, Ernst Happel te quoten)! Varen! En ja hoor; Aeolus stuurde wéderom een windprinsesje om ons even lekker te fucken. De NED 8 werd bewust Meer-man en leidde de groep die dachten dat de wijsheid daar moest zitten. En zag dat de neus-in-de-wal-mannen 30 graden hoger voeren en allemaal hangbewegingen maakten.

Weer een start volledig verknal, zo spraken we elkaar toe. Met name Herbert met de moeilijke achternaam in zijn nieuwe van Eijkje keek mismoedig om zich heen. Want de laatste wedstrijd draaide om het podium en deze nummer drie kon de Koning van Baldeney (Rolli) en de Groot Berlijnse Keizer (Knut) nog bedreigen. Deze twee rondden bij de eerste vier de boven ton terwijl de Meer-mannen enkel hun hoofd konden schudden.

Maar onze Ernst Happel greep in. En dat gaat hier indrukwekkend: drie kanonschoten klonken over die grote afstand nog zo hard dat wij heel goed begrepen waarom deze niet als startschot werd gebruikt. Dat kun je namelijk maar één keer doen: dan hoort het hele veld gegarandeerd de hele dag alleen nog maar de eigen hartslag. De wedstrijdleider zag terecht dat eerlijkheid ver te zoeken was en…….

Trok het schip voor de vierde maal richting het noorden. Inmiddels was de kerkklok van het schitterende Gmunden al bijna te lezen. Maar het zag er daar plots heel goed uit: dikke drie en warempel, hard hangen. We kregen er al lol in en begonnen er bijna in te geloven.

Maar U raadt het al: de tonnen lagen, het 10-minuten signaal klonk en…. Aeolus hield, ongetwijfeld met een wrede glimlach, zijn adem maar weer eens volledig in. Tsjakka: het zat er weer niet in en we werden er mismoedig van. Vooral omdat het inmiddels 15.00 uur naderde, de laatst mogelijke starttijd. Het werd weer tijd voor onze Ernst: “Kein Geloel, nach hause!”

Weer een paar lange slepen verder ging de helft van de verhitte zeilers maar even verkoeling zoeken voor het clubgebouw en werden er plannen gesmeed voor een landen crawl-wedstrijd.  Die kan Aeolus namelijk niet in de war sturen. Wellicht komt het er op de rustdag echt van; we gaan het zien.

De prijsuitreiking werd gedaan. Rolli voor Knut en Herbert. Maar de vierde man was de echte Oostenrijkse kampioen, de sympathieke Gerhard Weinreich met zijn houten bootje uit begin jaren zeventig. Het is een DDR bootje bekend van snelle boten als de GER 599; bijna onverslaanbaar met weinig wind. Maar goed, deze debuterend Gerhard is een echte fanatieke wedstrijdzeiler en deed gewoon heel veel goede dingen op het water.

De rest van de uitslagen zijn op de foto’s te zien en Link Uitslagen ÖM 22 (https://regatta365.com/stream/results/file/5100.pdf/name/Traunkirchner%20O-Jollen%20%C3%96M%20WochenendeErgebnisse_O-Jolle.pdf). De oranje mannen bereiden zich in anonimiteit voor de EURO. Thies nog net binnen de top tien. Mark op de twaalfde plek maar scoorde op de wal beter. Arno testte zijn nieuwe zeiltje op 27 en Kees was tevreden door zijn doelstelling te behalen. niet laatste! Op de wal hadden we allemaal nog meer plezier dan op het water en dan is het al snel goed. Inmiddels druppelden Hans, Jan en Willem binnen en wachten we nog op de andere Dutchies. We gaan er voor op die EURO!

Trouwens over de EURO: in 2024 wordt het in Zwitserland gehouden, dat werd nog maar weer eens even bevestigd door vriendelijke Christoph Spälti (SUI 109). Fijn dat zo’n hele kleine vloot gewoon koers houdt! Hij vertelde over de potentiële locaties waar we allemaal heel blij van gaan worden! Wordt vervolgt.

Nog even over de Oostenrijkse zeilers: achttien bootjes en ondanks dat zij wat domineerden in de tweede helft van de uitslagen was hun enthousiasme aanstekelijk. Het zijn echte Olympiajollers die genieten van hun schepen en het racen. Een goed uitziende vloot en stuk voor stuk prima zeilers. Opvallend is wel het grote aandeel hout en allemaal in top conditie! In het verleden was men tegen vernieuwing en bleef er een fanatieke ‘houten kern’ ietwat in isolatie actief. Het is goed te zien dat de vloot nu een hechte IOU AUT gemeenschap is. Onder bezielende leiding van Matthias Joachim die trouwens de EURO laat schieten om zijn next generation Joachim in de Opti’s te begeleiden.

Morgen de rustdag…. We gaan wal dingen doen hoewel er ook al weer mannen met test en trainingsplannen rond liepen. Maar met deze Aeolus denk ik dat we morgen op de haven ook snel gaan horen: Kein Geloel, bier drinken!  

Net ontvangen we trouwens een Zwitsers bericht van Rolinghi, Roland Heuberger, gestopt als actief zeiler maar met een enorm O-jol hart. Hij ontfekte dat de wedstrijden via een hooggeplaatste webcam zijn te volgen en bericht op de Zwitserse site; IOU SUI (http://www.olympiajolle-suisse.ch/?fbclid=IwAR0styGjXBfJXbK8vcbD_KAgtP1swIbOxp5fDcxOg-jnNkgIRoNriI5E2sI)

------------------------------------------------------------------------------------

De tweede dag van het Internationale Oostenrijkse kampioenschap begon met het Palaver om 11.30. Rustig starten zult U denken. Maar dat was buiten het stokvis ontbijt gerekend. De start van de dag was namelijk vers geroosterde bronforel aan een stok. Betere stokvis dan ze in Deventer gewend zijn (sorry Jan!). Een mooi en lekker begin dus: die Oostenrijkers proberen er een leuk verblijf van te maken.

Maar het ging natuurlijk om waar en wanneer we zouden starten. Want bij het opstaan stond er een stevig wind maar bij het palaver was die weer foetsie. Dat weten ze hier ook wel natuurlijk. Dus is, bij noodsituaties, er altijd de terugval optie om om 08.00 uur te starten: dan waait het zelfs voor de deur van de organiserende vereniging. Maar zo ver ging het deze tweede dag niet: de wedstrijdleider, type tongue-in-cheek met verborgen humor, vertelde dat er weer gesleept ging worden maar niet 4 km richting Zuid maar een kilometer Noord. We geloofden er geen ene sodemieter van: bladstil en een kilometer verder op ook! Maar de thermiek luistert dus wel naar de klok. En terwijl we ons klaar maken voor de sleep verplaatste de wind al richting vereniging: er kon gevaren worden!

Nu is varen natuurlijk een rekbaar begrip: het werd weer drijven a-la-de-Sneekweek. Vaak binnen zitten maar meestal zittend op de rand maar leun dan vooral maar niet naar achter. Enkel de derde wedstrijd hadden we iets meer wind om ons op te verheugen. En de laatste wedstrijd, we voeren er namelijk vier op de middag, was het weer drijven.

En dan was de strijd ook niet erg sexy. Heel snel, na het eerste kruisrak was het al duidelijk waar Abraham de mosterd haalde. Je moest het meer in en niet naar de wal. De verschillen waren niet enorm maar wel duidelijk. En veel tussentijdse klapjes moest je maar niet maken: het varen is hier niet zo tactisch. Je doet dat wat werkt, vind wat vrije wind en vervolgens win of verlies je bijna niets. Doe je wat anders dan gaat het wel rap. De verkeerde kant op, dat wel.

Zo, dat kan dan iedereen wel begrijpen zal de gedachte bij de achterblijvers in ons verhitte Nederlandje wel zijn. Nou, nee dus: je moest wel heel goed starten, snel naar boven kunnen klappen en wat kleine keuzes goed uitvoeren. En dan is het wel belangrijk dat je 60 plus jaar wedstrijd ervaring hebt! Want de dagwinnaars waren Rollie Franzmann (1,5,2,3) en Knut Wahrendorf (2,4,6,9). Gewoon heel goed gevaren deze oude strijdmakkers die een kleine vijftig jaar geleden voor het eerst tegen elkaar streden in de Olympiajol! Gewoon beter dan de jonkies en de andere ’cracks’. 

Want de ’jongere ouderen’ zijn hier wel degelijk, menig veertiger vaart zijn potjes goed mee. Maar ze legden het af tegen deze bejaarde kannonen. Ook goed zeilde Herbert Kasperschinsky in zijn nieuwe Eijkje. Hij vaart een plateau hoger dan vorig jaar, gaat keihard en luidruchtig over de wedstrijdbanen (15,2,5,1). Persoonlijk is uw scribent ook positief verrast door de beste Oostenrijker met het Nederlandse zeiltje, Gerhard Weinreich. Deze debutant staat gewoon vierde in het klassement met kansen! Nu blijkt het wel een zeer ervaren Star en Finnjol zeiler maar toch: zijn houten bootje met oud tuigje gaat heel hard en hij stuurt echt goed. 

Lutz Woschi had een mindere dag en verloor de koppositie aan resp. Rollie, Knut, Herbert, de Oostenrijker en Harry Voss die ook weer eens lekker mee deed. Beter dan de Nederlanders trouwens! Bekijk de uitslagen op de foto maar even.

Thies scoorde, tijdens de derde start met heel iets meer wind, een eentje vér voor het veld. Daarvoor ook een derde plek maar met een 12 plus een 13 schiet dat allemaal niet op. Mark doet het ook redelijk met nog een 4 en een 9 maar had ook het idee dat met wat meer wind het podium echt wel oranje kan gaan kleuren. 

Enfin: zeven starts gehad en nog eentje morgen om de maximale acht te halen. Palaver weer om 11.00 dus we kunnen weer rustig op gang komen. De extra EURO deelnemers druppelen binnen, zo werd vanavond al het eerste biertje met Willem Overtoom gedronken. En Fred Schaaf trainde al even met het wedstrijdveld mee. Dus morgen de laatste pot gevolgd door de dinsdag rustdag. En dan de grote competitie! 

Maar eerst gaan we dus een kampioen zien. Het kampioenschap is trouwens niet ’open’, dus de niet Oostenrijkse winnaar is geen Oostenrijks kampioen, dat is de eerste Oostenrijker. Duidelijk is dat dit die Gerhard Weinreich zal gaan worden als opvolger van Martin Lehner die minder sterk vaart. Spannend is het aan de kop zeker! Wie van de twee oude Super Masters gaat het worden óf sleept Herbert als relatieve jeugdige zijn eerste eindoverwinning op een groot toernooi toch nog binnen!

Dus het is nog wel spannend maar niet meer voor de Oranje  hemden. De organisatie vroeg trouwens nog waarom er zo weinig Dutchies waren. En eerlijk gezegd had uw scribent hier geen antwoord op.  Het is namelijk een prachtige gebeuren waar nog meer zeilers van hadden kunnen genieten! 

--------------------------------------------------------------------------------------

Het was, voor een aantal deelnemers aan de Sneekweek een hele logistieke uitdaging. Hoe vaar je met die dagelijkse uitstelsessie toch ook nog, het weekend voor de EURO, met de Oostenrijkse Kampioenschappen mee. Mark, Arno en Thies is het gelukt al hebben ze er wel wat Sneeker dagen voor geofferd. En Kees Buitendijk complementeert dit drietal. Want, de EURO start woensdag en de ’Oostenrijkse’ is dan een heerlijk opwarmer op die werkelijk prachtige Traunsee. De rest van de Nederlandse afvaardiging moet de Duitse autobanen, inclusieve de eindeloze wegwerkzaamheden, nog passeren.

Want prachtig is het hier zeker: hoge, steile bergen, onbewoonbaar en ongenaakbaar, rondom het grote meer met verschillende snoepige dorpjes met kerkjes op landtongetjes waarvan de klokken ieder uur nog luidruchtig vieren. Een bewegende ansichtkaart!

En ook de organiserende vereniging past in dit beeld. Een jaren dertig houten gebouw die de wedstrijdzeilsport ademt, kasten met vlaggen en prijzen en een groot terras met starttoren boven het water. We werden er gastvrij onthaald met vierenveertig boten. Maar liefst achttien Oostenrijkers in boten die wij Nederlanders veelal hebben ‘ingevaren’. Menig bekend schip vaart hier rond. Soms nog met een Nederlands zeilnummer. Er is een Zwitser uit de kleine nog actieve vloot. En naast de Oranjemannen een grote delegatie Duitse zeilvrienden. Tijdens de EURO komen er nog wat mannen bij maar deze 44 konden hun verkenningswedstrijdjes varen.

Na het Palaver waar twee nieuwe vlaggen werden voorgesteld gingen we direct het water op. Die eerste vlag kwam van pas: verzamelen achter de sleeplijn! Want op dit grote meer is altijd wel ergens -thermische- wind. En de wedstrijdleider weet wel waar en sleept dan de hele meute die kant op. Ben je te laat uit bed dan moet je wel heel stevige peddelspieren hebben want we zijn maar zo vier kilometer verder getrokken voorbij twee bergen waar zowaar de Kitemannen hun foilende muziek speelden. Niet veel wind maar we konden weg.

En dan begint de ongein gelijk: het meer op of met je neus de berg in. En: zijn het winddraaiingen met vlagen op je neus en dan draaien of constante windgebieden waar je echt in moet varen omdat je anders er direct weer uit tackt. Het is een snelle leer exercitie want de gemaakte verschillen zijn groot: knal je goed dat eerste rak door dan is je kostje gekocht. Uw scribent leidde de eerste start de met-je-neus-de-berg-in groep en werd straal voorbij gekruist door de meer-mannen. Nooit meer terug gezien. Good old Heinz-Jürgen Mölders die wel vaker tussen de bergen vaart was weg gevolgd door Carlo Forster en sneekweek-duitser Harry Voss. Veel was het trouwens niet met de wind: de hele middag was het Sneekweek wind; net genoeg om te starten en te drijven en een beetje te balen. Maar goed: we moeten het er mee doen. Het is voor iedereen gelijk..

Die Duitsers zijn trouwens helemaal op stoom om volgend jaar met veel maten naar Sneek af te reizen. Ze spraken vol lof over dat eindeloze gezoek naar tonnummers in uithoeken van het meer begeleid door de  Blauwhuzerdakkappel vanaf het starteiland.

De tweede start was Thies alert. Lekker eigenwijs de neus maar weer naar de berg maar het werkte. Ruim 150 jaar fanatieke wedstrijdervaring kwam bij de top drie bij boven en onderton. Knut, Thies en Rolli waren zo ver weg dat de wedstrijdleider dacht dat de rest van het veld dus wel in een windstilte moest liggen en blies de wedstrijd dood. Ook Mark met een weergaloos voordewindse rak werd niet blij.

Maar de NED 570 sloeg wel toe bij de herstart, weer neusje-neusje met de berg en won voor Herbert met de moeilijke achternaam maar prima snelheid. Knut werd derde. Toch mooi: deze tachtigjarige draait en keert en leest de lastige wind als een kampioen: kwaliteit verloochend zich niet want ook de wedstrijd erna werd hij weer derde.

Die wedstrijd was voor de ons zo bekende Lutz Wosschi. De vrolijke Lutz knalde er van door en we mogen op de ONK ook een oogje voor hem in het zeil houden. Tweede werd een Oostenrijker! Gerhard Weinreich met een houten bootje vaart als een dolle: goede snelheid en prima keuzes. Eerder had hij al een vierde plek genoteerd. Of kwam het wellicht door zijn Nederlandse zeiltje van de NED 557. Afgedankt in ons vlakke land maar snel tussen de bergen!

Het klassement is op de foto’s te zien. De Nederlanders maken zeker nog geen indruk maar houden de lol er in. Lutz staat warempel eerste maar goed: Parijs is nog ver.

Ook de haven bleek nog ver trouwens: terug drijvend op een vier kilometer lang rak na zes uur bleek een lange zit. De eerste kwamen na een uurtje in de buurt van de haven en zagen dat alle achterblijvers in een sleep waren opgepikt. Net voordat de volhouders konden aanleggen lagen ze achter in een lange rij te wachten op hun trailer moment. Daarna kon er direct gegeten worden en met wat gebabbel en gebier was het direct al laat aan het worden.

Vanaf nu kunt U dagelijks een update of in ieder geval een tussenstand verwachten. Het kan laat op de avond zijn of in de volgende ochtend maar het voornemen is er. Wanneer U dagelijkse verslagen lang als tijdens de Sneekweek verwacht komt U bedrogen uit. De Lucky Luke van de Poelen, de man die sneller schrijft dan zijn schaduw is achter gebleven in ons kikkerland. Deze Simon Vestdijk van het Sneekermeer, die sneller schrijft dan God kan lezen, heeft ieders verwachting op te hoog niveau gezet. U zult het er mee moeten doen……

------------------------------------------------------------------------------------

Als hulpje voor de mannen die de NoR / Ausschreibung voor de EURO of de Oostenrijkse Kampioenschap niet kunnen vinden (tip: bij inschrijving links naast de ingeschreven deelnemers) hierbij de gegevens om op tijd te betalen:

- EURO € 150,00. Voor 5 augustus overmaken naar: SC-Traunkirchen IBAN: AT97 3451 0800 0571 6543 BIC: RZOOAT2L510 Onder vermelding: O-Jolle EC 2022 

- Oostenrijks Kampioenschap € 80 Ook voor 5 augustus overmaken aan: SC-Traunkirchen IBAN: AT97 3451 0800 0571 6543 Onder vermelding: O-Jolle ÖM 2022 

Makkelijker kunnen we het niet maken: leuker kunt U het wel maken!! Schrijf dus gewoon in voor die prachtige kampioenschappen op die fantastische Traunsee! Overigens: nog steeds een prachtige overboeking beschikbaar: mail naar PWS@upcmail.nl

-----------------------------------------------------

Over vijf weken varen we op die fraaie Traunsee voor ons Europees Kampioenschap: de EURO 2022. Dat prachtige bergmeer met immer thermische winden, een ervaren RC en ansichskaart omgeving. Het zal weer genieten worden!

De inschrijvingen zijn inmiddels mid veertig dus dat wordt weer een mooi en sterk kampioenschapsveld. En terecht ook: de EURO is de topper op onze internationale agenda. En dus een zeer mooie plek om racen.

Dit keer lijkt het erop dat oud 2012-Finnjol Olympier Florian Raudaschl weer gaat meevaren. Om in navolging van 1950 (Harald Musil) en 1951 (Dr. Wolfgang Erndl) deze cup met grote oren weer eens naar Oostenrijk te halen? Leuk om ons te meten met deze professionele zeilers. Florian probeerde het 5 jaar geleden ook al eens maar de Olympiajol is natuurlijk een heel specifiek trim bootje......

Het evenement in het groeiende Olympiajol land Oostenrijk is eigenlijk vlak over de grens achter Munchen: dus prima rijdbaar in een dagje. Dus de Sneekweek en de EURO en de ONK combineren is een garantie voor een unieke zeil Augustus maand! En ze zijn er: de mannen die dit gaan doen! Op dit moment staan er vooral veel Duitse zeilers op de inschrijflijst en ’nog’ maar 10 Nederlanders (waarvan trouwens de helft Spiegelaars). 

Dat aantal zal ongetwijfeld groeien want dit wordt weer een prachtige week! Mocht je denken: ik wil wel maar heb moeite een overnachtingsplaats te vinden? Mail even naar PWS@upcmail.nl want er is een hele fraaie, maar dubbele boeking te vergeven! Wacht geen eeuwen want dan wordt het geannuleerd of ben je gewoon te laat. Onder lees dat er trouwens ook goede camper plaatsen zijn.

Trouwens: na 5 augustus (inschrijving én betaling) gaat het inschrijfgeld met de bekende 30 euro omhoog. Dus.....

Hierbij dan maar nog even de link naar de INSCHRIJVING EURO 2022 (https://www.sc-traunkirchen.at/regatten/regatten/regatten-2022.html) . En daar zie je ook dat de dagen ervoor het Open Oostenrijks Kampioenschap 2022 op hetzelfde water wordt gevaren! Ook een ranglijstwedstrijd en ook met een mooi deelnemersveld en talrijke medelanders. Want het is natuurlijk uitstekend te combineren!

Mooie wedstrijdweken in het verschiet dus!! 

-------------------------------------------------------------------------------

Plaats voor campers!

Im Segelclub Traunkirchen gibt es Platz für bis zu 25 Wohnmobile. Bitte den Stellplatz gleich bei der Meldung reservieren. Sollten die Plätze nicht ausreichen, gibt es in unmittelbarer Nähe zum Club einen Campingplatz.

Hier die Homepage: strandcamping Traunkirchen (https://strandcamping-traunkirchen.jimdofree.com/)

Im Clubgelände gibt es die Möglichkeit mit Zelten zu campieren.

Außerdem gibt es ein Matratzenlager mit Schlafmöglichkeiten für

--------------------------------------------------------------------------------

Onze Oostenrijkse IOU collega’s hebben het er maar druk mee. Maar het is ze gelukt! Nu de Neusiedlersee te ondiep bleek voor onze EURO 2022 is de SegelClub Traunkirchen bereid gevonden om op 16-20 augustus, direct na het Oostenrijks Kampioenschap op hetzelfde water, óók onze EURO te organiseren! 

Een felicitatie waard want, direct naast de Attersee en de Wolfgangsee en met erg veel regatta-organisatie ervaring: de Traunsee is een bijzonder mooi bergmeer met vaak heerlijk ’Rosenwind’. En, niet het minst belangrijk voor ons Noordzee landje: het ligt ruim 325 km dichterbij, net achter Salzburg, de grens over bij Munchen. We gaan dus weer prachtige toekomstige herinneringen bouwen!

De inschrijving moet wel even opnieuw worden gedaan want georganiseerd door een andere vereniging; INSCHRIJVING EURO 2022 (https://www.sc-traunkirchen.at/regatten/regatten/regatten-2022.html) . Die begint dus opnieuw te tellen. De goede observator ziet reeds een bekende Est/Turk/Duitser/Groninger op de lijst staan: Stefan zal zijn best gaan doen om de zóveelste cup naar NL te halen. Maar hopelijk gaan veel zeilers hem dat proberen te verhinderen want een mooi sterk startveld ons aller wens. 

De wedstrijdbepalingen staan hier Ausschreibung O-jolle EURO 2022 (https://regatta365.com/stream/notices/file/dab821553189969cca732c6f4725e78adb323ce7.pdf/name/NOR/Ausschreibung_O-Jolle_EC.pdf). En raadpleeg ook even de toeristische gidsen: er is zoveel te zien (bv het historische Gmuden waar we voor de kust onze startjes maken) en te beleven qua tripjes (https://www.komoot.nl/guide/210351/de-mooiste-attracties-rond-traunsee) of natuurlijk de mooie Mozartstad Salzburg (https://www.salzburg-nu.nl/tips/11958-wolfgang-amadeus-mozart-zijn-leven.html).

Enfin: het wordt prachtige EURO daar! Omdat de problemen voor onze Oostenrijkse vrienden groot waren maar nu definitief overwonnen, hoopt iedereen dat de inschrijving nu hernieuwd en stevig op gang komt.

EURO Traunsee - geniet ervan!

---------------------------------------------------------------------------------

Onderstaand bericht van Matthias (voorzitter IOU AUT) spreekt voor zich: zelfs een enorm groot meer kan toch te weinig water bevatten om te zeilen. Het meest westelijke steppemeer van Europa is ondiep maar bevat, als gevolg van de droge winter, nu zo weinig water dat onze zwaarden er niet meer veilig zijn. Met andere woorden: daar kunnen we niet varen tijdens onze EURO. Dus: cancel U hotel of appartement reservering aan de Neusiedlersee en blijft hier opletten op updates!

Want op dezelfde data 16-20 augustus gaat die EURO in Oostenrijk zeker gewoon door. Maar dan op ander water. Dan wordt het al snel veel dichterbij qua rijafstand en ook al snel een prachtig bergmeer, want die zijn er plenty. Dus het gaat er zeker niet op achteruit.

Ergo: schrijf je alvast maar in voor die EURO want hij wordt alleen maar laagdrempeliger.

Onze Oostenrijkse zeilvrienden werken hard aan de voltooiing van de organisatie op een nieuwe locatie. Dus die gaat hier snel worden gecommuniceerd!

Liebe O-Jollen Segler,

der Union Yachtclub Neusiedlersee sieht sich gezwungen, auf Grund des alarmierend niedrigen Wasserstands durch die Trockenheit im letzten Winter alle höherrangigen Segelsportveranstaltungen in der Saison 2022 abzusagen. Diese Entscheidung betrifft auch die Euro der O-Jollen.

Für uns als O-Jollen Klassenvereinigung bedeutet das, dass wir uns nach einem neuen Revier für die Euro umsehen müssen.

Am ursprünglichen Veranstaltungstermin(16. - 20. August) möchten wir festhalten.

Sobald wir eine adäquate Alternative gefunden haben, informieren wir euch umgehend.

Viele Grüße

Matthias

-------------------------------------------------------------------------------

Aangehangen, als bijlage helemaal onder aan het artikel over de EURO op het prachtige Neusiedlersee is de Notice of Race EURO 2022. Met als aanloop het Oostenrijks Kampioenschap op de Traunsee wordt dat een bijzonder mooi weekje zeilen in Oostenrijk!

--------------------------------------------------------------------------------

Vijf jaar geleden zeilden we een werkelijk prachtig Oostenrijkse EURO op de Attersee. En nu in 2022 varen we op de Neusiedlersee: een waardige opvolger.

Tussen 16 - 20 augustus wordt daar gevaren voor de EURO titel, en een heerlijke zeilweek, op dit meest westelijk gelegen steppemeer van Europa. Een bijzonder groot meer, ruim 315 vierkant kilometer. Een derde van het IJsselmeer. Maar slechts 2 meter diep dus geen oplopende golven. Wel bij wind een unieke grijskleuring door opdwarrelend sediment. Max Visser kwam er vorig jaar enthousiast van terug.

Het meer ligt vlak bij Wenen en Bratislava. Dus neem de partner maar mee. Want het is heel mooi daar zo vlak tegen de grenzen met Hongarije en Slovakije. En: tussen 13 - 15 augustus wordt die andere Ranglijstwedstrijd gevaren: het Oostenrijks kampioenschap op die mooie Traunsee. Dus die kan in één moeite mee genomen worden. Inschrijving IÖM (https://www.sc-traunkirchen.at/regatten/regatten/regatten-2022.html) Voila: de augustusvakantie 2022 krijgt vorm!

Natuurlijk is het nogal vroeg maar je vakantieplanning kan je maar beter snel in de agenda zetten. En: de inschrijving is zojuist geopend (Inschrijving via UYNC website (https://www.uycns.at/uycns/regatten))

De komende maanden zal meer informatie volgen. Maar: gepland is gepland!!