Verslag van de Herfstwedstrijden op Langweer

Verslag van de Herfstwedstrijden op Langweer

Vaste prik op de Kalender nadat iedereen zijn zomerkleding weer heeft opgeborgen zijn de herfstwedstrijden op Langweer. Hadden we de afgelopen jaren nog wel eens een staartje van de zomer te pakken, dit jaar deden de wedstrijden echt hun naam eer aan.

De windvoorspelling hield een aantal mensen aan de wal of lekker thuis in Brabant, toch hebben deze mensen veel gemist, maar daar later meer over.

Zaterdagochtend, 10 uur in de loods van de jachthaven van Langweer houdt assistent wedstrijdleider Jan Spijkerman zijn palaver; Jan is voor de verandering de secondant van Gerrit Hoogkamp, wedstrijdleider in opleiding maar een wedstrijd leiden kun je nog in de anonimiteit van het startschip doen, het palaver is een ander verhaal moet Gerrit gedacht hebben en duwt pardoes Jan naar voren als de groep toegesproken moet worden.

De windverwachting liegt er niet om, vlagen tot boven de 30 knopen worden verwacht maar daartussen zou het best mooi zeilweer kunnen worden. Er wordt naarstig op allerlei zeil- en weerapps gekeken maar moeder natuur heeft zo zijn eigen middelen om ons te overtuigen; halverwege de palaver als er enige twijfel rijst over wel of niet zeilen komt er een hele dikke regenbui met dito windvlaag over de haven en maakt aan alle twijfel een einde; zaterdag wordt er niet gezeild en zondag starten we om 9 uur om dan 5 wedstrijden te gaan zeilen. Een aantal zeilers stapt in de auto richting huis, vriendin of echtgenoot (of beide?) maar een aantal blijft ook hangen in Langweer.

In het tentje aan het water wordt een vroege lunch in elkaar gezet door een zeer hartelijke Suzanne de Rooij. Een kleine stukje verderop hebben Bouwe en Onno een onderonsje over de 673. Bouwe heeft een paar jaar geleden in een opwelling zijn geliefde 612 verkocht aan Timo en had daar eigenlijk al heel snel spijt van. Soms, in een onbewaakt ogenblik zie je Bouwe even naast de 612 staan en lijkt het of ze herinnering aan het ophalen zijn en soms, als je goed kijkt zie je dat beiden een traantje wegpinken. (maar dat zou natuurlijk ook gewoon regenwater kunnen zijn…)

Bouwe heeft dan weliswaar een opvolger kunnen vinden maar die kan niet tippen aan zijn oude liefde. Nu de 673 te koop staat slaat de twijfel bij Bouwe weer toe. Een nieuwe Van Eijk bestellen lijkt, gezien de wachtlijst een kansloze missie maar deze jonge dame uit 2015 is een kans die hij eigenlijk niet kan laten lopen. Lichtjes gepushed door wat andere vloot Fryslan zeilers klautert Bouwe aan boord van de vlet van Onno en Carolien om fout van destijds weg te poetsen.

Inmiddels hebben een man of twaalf dus een plekje gevonden in het lunchcafe aan het meer en hebben daar een prachtig uitzicht op de Langweerderwielen die er op haar mooist bij ligt, hebben we dan wel het juiste besluit genomen om alles te cancelen vandaag? ’s-Ochtends zijn het nog korte buien en dito windvlagen maar na de lunch neemt de wind toch echt serieuze vormen aan en blijkt het besluit om niet te zeilen de enige juiste!

4 rondjes koffie en wat broodjes later voegen Onno en Bouwe zich bij de groep maar laten in het midden of er een deal is of niet. Geen glimlach, geen traantje; geen van beide heren vertoont ook maar enige emotie die zou kunnen wijzen op een koop- en verkooptransactie. Thies probeert de boel nog wel even op te stoken, Siep gaat daar naadloos in mee maar beide heren volharden in hun radiostilte. Pas aan de avonddis zal blijken dat er helaas voor Bouwe geen transactie is geweest en hij moet hopen op de volgende snelle Van Eijk die op de markt komt.

Dat zou wel eens sneller kunnen gebeuren dan menigeen denkt; Onno verkoopt zijn bootje niet voor niks. Hij blijkt samen met Sybrand al maanden bezig te zijn met het ontwerp en bouw van een hagelnieuwe Olympiajol. Deze nieuwe jol is ontworpen volgens de laatste regels van de aquadynamica maar zal nog steeds een Olympiajol zijn, voldoen aan alle eisen en gemaakt van volledig kunststof. Geen gedoe meer met schuren, lakken en deukjes repareren. Dat lijkt Onno wel wat en daarom moet de Serendipity er aan geloven; zij wordt bedankt voor trouwe dienst en mooie resultaten; het waren 7 mooie jaren zullen we maar zeggen.

Zondagochtend 8 uur verzamelen de eerste zeilers zich op de haven; het weer valt alles mee en soms is er zelf een schraal zonnetje te zien. De wind zal naar verwachting vandaag weer aanwakkeren tot 25 knopen en menig zeiler heeft zijn zolder overhoop moeten halen om nog ergens een oud tuigje vandaan te halen. Uiteindelijk liggen er 17 bootjes aan de eerste van 5 startjes. De lijn ligt er vrij aardig in, Gerrit kan tevreden zijn en we gaan zonder terugroep naar een altijd lastige stuurboord bovenboei, daar aangekomen  heeft Onno de beste kaarten en rondt als eerste de bovenboei op de hielen gezeten door Thies en Maurice. De achterhoede gaat met veel schreeuwen en roepen er achteraan. Een stuurboord boei geeft altijd spannende situaties omdat steevast de helft van de groep deze over stuurboord benaderd en dan op het laatste moment gedwongen kan worden om uit te wijken voor de over bakboord liggers. Later zal blijken dat deze situatie menigeen zal opbreken.

Een rondje later is Onno het eerste slachtoffer. Moest hij in het kruisrak Thies als voor laten gaan, eenmaal over stuurboord aangekomen bij de bovenboei moest hij andermaal uitwijken voor Maurice die over bakboord om ruimte vraagt; Onno wordt in de wind gedwongen en er zit niks anders op dan als derde richting de finish te gaan. In het achterveld vinden nog wat schermutselingen plaats maar het eerst eentje is toch voor Thies. Race 2 is van andere orde; bij de bovenboei noteren we een friese top 3; Pier thomas gaat voor de broertjes De Zee als eerste om de bovenboei maar in het voordewindse rak moeten Pier Thomas en Luut afhaken en zien hun koppositie overgenomen door Ton en Onno; alleen Bart kan die duo bijhouden tot aan de finishlijn maar Pier Thomas en Luut moeten genoegen nemen met de plaatsen 6 en 8, Thies schijft een viertje bij en dit zal zijn slechtste resultaat blijken.

Race drie is andermaal een scalp voor Ton; keurig zeilt hij vanaf het startsein voorop, op de voet gevolgd door Maarten die iets recht te zetten had. In race 1 zat hij nog een beetje wakker te worden in zijn boot; kon de lijntjes nog niet allemaal vinden en wist nog net een midscheepse aanvaring met ondergetekende te voorkomen door snel af te vallen; ik had hem niet gezien; sorry Maarten, het zou uiteindelijk gelukkig geen invloed op het eindklassement hebben. Nu in race heeft hij de snelheid weer te pakken en zit Ton op de hielen maar kan hem niet met inhalen, zelfs niet als Ton op weg gaat naar de gate voor een derde rondje waar er maar twee nodig zijn. Maarten, Thies en Pier Thomas gaan gedachteloos achter Ton aan maar de achterhoede weet wel beter en zet koers richting de gijpboei. Gelukkig voor Ton is de voorsprong groot genoeg en zal zijn overwinning niet in gevaar komen.

Race 4 is weer voor Thies, gevolgd door Ton en Maarten en dus zal de beslissing vallen in race 5. Ton staat dan bovenaan met 8 punten en Thies direct daarachter met 9 punten. Thies moet deze race winnen of 2e worden om kampioen te worden maar moet met die uitslag wel Ton achter zich houden. Iedere andere uitslag is in het voordeel van Ton. Je zou kunnen denken dat Thies dan even Ton uit de race moet zeilen om vervolgens 1e of 2e te worden maar dat zou wel een heel slecht scenario zijn…. Bij de bovenboei aangekomen lijkt dit scenario echter wel werkelijkheid te worden; de al eerder gewraakte stuurboord boei zorgt er voor dat Ton in de problemen komt en Thies hem niet meer ontwijken kan. Een fikse aanvaring is het gevolg en Ton verlaat gedesillusioneerd het veld. Hij zal het zich op dat moment nog niet gerealiseerd hebben maar zijn kansen op de overwinning nemen door deze botsing alleen maar toe. Thies schuift door de botsing toch een paar plaatsjes op maar is ook een rak lang van slag; het is nooit leuk om een deuk in andermans boot te varen. Na dit rak herpakt hij zich weer maar het blijkt te laat. De rekensom van de noodzaak voor plaats 1 of 2 heeft hij ook gemaakt maar nummer één van deze pot is allang uit zicht; Luut leidt soeverein van begin tot eind en laat daarmee even zien dat er nog altijd rekening met hem gehouden kan worden. Maarten is bij de laatste boventon nog achter voor Thies maar door een gebroken neerhouder kan die het benodigde plekje niet vasthouden.  Hij is daarmee weliswaar qua punten ex-aequo gelijk met Ton maar een extra drietje doet hem toch de das om.

Ton is de verdiende winnaar en zijn naam zal worden bijgeschreven op de Klaas Plaatje bokaal.  Al met al hebben we heerlijk kunnen zeilen, ja soms was er een regenbuitje maar als je bezig bent heb je daar weinig last van; een enkele zeiler kon het zich zelfs niet herinneren dat het geregend had!

Dank aan alle vrijwilligers, met name Carolien, Monique en Theo in de rescue-rib die 4 uur lang hebben zitten blauwbekken en naar verwachting minstens zo veel tijd nodig hebben gehad om weer op te warmen; veel dank hiervoor! Gelukkig hebben jullie niet in actie hoeven komen want met kouwe klauwen is het lastig mensen redden lijkt me.

Dank ook aan het wedstrijd comité. Zij waren met een mannetje of 8 op het startschip aanwezig om alles in goede banen te leiden. Tijdens de regenbuien spoedden ze zich in de cabine van het startschip die daar overduidelijk niet op gebouwd is; ze stonden daar als haringen in een ton en met beslagen ruiten was het toch ook niet optimaal om de wedstrijd te volgen.