Het Vrijbuiterweekend 2024 kent veel winnaars

Je weet niet of Buienradaritis veel slachtoffers heeft gemaakt tijdens deze winderige Vrijbuiter op de Loosdrechtse plassen. Het best bezochte multi klasse evenement van Nederland kent dit jaar maar liefst 274 inschrijvingen verdeeld over 20 startgroepen. Het grootst is de Flying Junior (sic!) met 40 bootjes. Deze kleine pendant van de FD is nog echt internationaal en het schijnt dat er  6 FJ’s (https://www.watersport-tv.nl/nw-31400-7-4447952/nieuws/flying_junior_klasse_stelt_zes_boten_beschikbaar_aan_studenten.html) uit Japan geïmporteerd zijn die hier aan studenten ter beschikking worden gesteld. Mooie ontwikkeling.

Maar de wind aankondiging voor de zaterdag (30 plus knopen, de eerste zomerstorm van 2024) heeft vast gevolgen gehad. Want er komen geen ‘vrijdagmiddag’ Olympiajol inschrijvingen bij en, ooit hier de grootste klasse, blijft op 21 bootjes steken. Nog steeds niet slecht en zeker een kwalitatief sterk deelnemersveld.

Een echt zomer weekend is natuurlijk fijner, maar zeilers zeuren niet zo veel. Maar toch zijn er zorgelijke gezichten en menig afhaker wanneer Vrijbuiter wedstrijdleider en ‘onze’ Rob Beemster gewoon conform schema laat starten. En: dat kan ook wel rond 10 uur. Want veel wind is dan nog niet té veel wind. Edoch, de windverwachting blijkt niet fout: die 25-30 knopen krijgen we toch later voor de kiezen. En dat laat zo zijn sporen na. Bekijk dit filmpje maar: Vrijbuiter 2024: de zaterdag (https://www.youtube.com/watch?v=v-o0sMLbNjQ)

Vier niet gestarte mannen, drie stoppers en een mastbreuk. Dat laatste lot treft Ton op de Weegh. Altijd vervelend! De lummelbeslag gaatjes zijn niet behulpzaam en breken de binnenpijp, gevolgd door de mast net boven het beslag. Met zoveel wind, tip voor ons allen, de loefstag ’op zeker’ helpt zeker ook! Gelukkig geen verdere schade.

Maar er waren meer slachtoffers; Ed van der Steene, dapper en goed zeilend door die woeste wind, verneemt op de wal van zijn UFD. De Olympiajollers waren de eerste poging massaal te fanatiek, maar Ed doet dit onder het wapperen van de U-vlag in zijn eentje nog dunnetjes over. Maar er gebeurt meer, veel meer.

We bewijzen met zijn allen weer dat varen met veel te veel wind in een Olympiajol toch te doen is. Ja, er slaat er eentje om en iedereen heeft zijn lastige momenten. Maar die boot is onverwoestbaar en zelfs voor de wind is ook dit hollend paard nog te berijden. Opvallend is dat de hele groep zeilers behoorlijk compact blijft. We worstelen ons door de zomerstorm heen, maar knallen ‘gewoon’ veilig die finishlijn over.

Hoewel ‘gewoon’? De eerste finishers worden in de war gebracht door de, voor ons startende, Efsix klasse. Een aantal hiervan (die zichzelf later uit de uitslag laten halen) nemen tonnetje drie, vlak voor de finish, verkeerd. Onze eerste drie Olympiajollers gebruiken niet het eigen inzicht maar volgen, wellicht door de woeste wind gedwongen want één van hen slaat daar zelfs nog om, het foute voorbeeld. Natuurlijk is het foutief ronden en dus niet correct varen van de baan een dikke fout. Ook bij veel wind. Dus een aantal zeilers spreken deze mannen aan op hun eigen verantwoordelijkheid maar, wellicht ook fout, willen niet protesteren. Eén van de drie laat zijn moreel besef spreken: Luuk Kuijper. Hulde aan hem. Want hij doet wat juist is, maar geeft hiermee een potentiële eindoverwinning bij voorbaat op. En later blijkt dat hij, anders, ook inderdaad had gewonnen. 

Wat leert ons dat! Moet je een foute tonronding negeren, want ’we liggen toch ver voor’? Moet je eigen verantwoordelijkheid nemen. Moet je anderen laten protesteren en hen dus eigenlijk voor jouw dilemma plaatsen? Is de NED 693 ‘slachtoffer’ door de melders, in de steek gelaten door zijn ‘mededaders’ of deed het het enig juiste? Enfin: het is aan één ieder om eigen conclusies te trekken. Maar voor de schrijver dezes is Luuk niet de schlemiel maar de held van het weekend. Maar beseft wel dat Luuk dit zelf anders kan zien.

Enfin: gebeurd is gebeurd en het neemt niet weg dat die zaterdag een enerverende pot zeilen is geweest. Genieten! Ook voor de debutant in het veld: Klaas Westerdijk in de NED 22. Deze jongeling laat zien een goed potje te kunnen varen. In 7 Bft naast je ervaren tegenstanders voor de wind contact maken zonder angst in de oogjes is niet iedereen gegeven: een prachtig en veelbelovend debuut. We gaan hem tegenkomen!

Het Vrijbuiter weekend is dus niet een ’heerlijk bierend en terras-genietend’ gebeuren geworden. Gezellig is het zeker op de zaterdagnamiddag, maar het uitzicht op de woeste storm over de Loosdrechtse plassen doet verlangen naar beter weer! 

De zondag is al een stuk beter: ja, het is werken want we jagen beide starts, ons eerste kruisrak over de maximale lengte van de plas. En die is lang! En dat gaan je beenspieren wel voelen. Maar het is prima te doen. Luuk neemt wraak voor de zaterdag en wint met grote overtuiging voor Wessel en Onno Yntema. Thies Bosch draait ook in dat groepje mee, doch zijn grootzeilval besluit aan het eind van de lange rak om maar even pauze te nemen. Ieder jaar je val 5 cm korter maken is de les die hij hier wil delen want het klemdeel blijft slijten.

De laatste pot is helemaal lekker: de wind gaat gaandeweg wat normaliseren en het water wordt vlakker. Het wordt heerlijk ‘zondagmiddag’ zeilen, maar je moet blijven opletten. In eerste instantie is Luuk daar weer heer en meester: het is ‘zijn’ plas en hij weet precies hoe je wélke hoek van wélk eiland moet aanvaren bij wélke windrichting. En dat betaalt zich altijd uit. Soms pakt het niet helemaal perfect uit, maar bij 30 te maken keuzes in een wedstrijd zijn er 25 “Kuijper’ juist. Maar toch gaat het voor Luuk mis.

De NED 8 vaart een goed lang voordewindse rak. Geluk of niet: hij pakt iedere windbaan en loopt zienderogen uit én op de NED 693 in. Deze pareert voor de verandering eens volledig fout door, naar bakboord het ene eiland-windwak in te varen, en vervolgens, enigszins desperaat, dat windwak aan stuurboord ook maar te pakken. Enfin, zo bleef het leuk. Klaas werd goed derde.

Al met al is het weer een mooi weekend met weer veel indrukken en ervaringen. Jammer dat bij de prijsuitreiking, want de winst ging naar Wessel Kuik (1,2,4) voor Onno (3,3,5) en debutant Klaas (5,4,3) het hele podium al op terugreis was. Die Vrijbuiter deed haar traditie van late prijsuitreikingen wederom eer aan. Maar de vrolijke bijgaande foto bewijst het: Olympiajollers vertegenwoordigen elkaar goed. Die prijzen zijn ook nu in goede handen gekomen. Maar de morele winst van dit weekend ging dus naar Luuk die met minder moreel verantwoordelijkheidsgevoel wél gewonnen had.

Er komt vast nog wel een foto-update bij dit artikeltje.....

Nu even zeilpauze en dan op naar de Sneekweek!

-------------------------------------------------------------------------

Zaterdag 6 juli en zondag  7 juli vindt het Vrijbuiterweekend weer plaats op Loosdrecht. De bekende  plas met zijn vele eilanden en doorgangen, maar ook de plas met zijn vele tactische mogelijkheden, waar de wedstrijden tot het laatst spannend blijven.

Het Vrijbuiterweekend is de grootse weekendwedstrijd in Nederland en vormt dus een prima gelegenheid om de rest van wedstrijdzeilend Nederland te laten zien wat een aktieve klasse de O-jol is.

De O-jol vormt hier meestal de grootse klasse, maar me de 8inschrijvers van dit moment staan wij bepaald nog nietbovenaan.

Inschrijven dus!! Link graag even in je browser kopieren;

https://www.gwvdevrijbuiter.nl/activiteiten/1110/vrijbuiterweekend-2024/inschrijven

Zaterdagavond is er weer een BBQ. Er kan gekampeerd worden en er is (beperkt) plaats voor campers.