Een veertig jarige Zilveren Spiegel en het eerste ONK Sprint bleken een heerlijke combinatie.
De bekende Zilveren Spiegel opzet met walteam, terras-borrel, chinees, etc maar nu aangevuld met vrouwenprogramma en een prima viermans band in de avond. Het was geanimeerd, met veel lol en vertier en ’we’ hadden het gezellig met elkaar. Sociaal gezien was dus uitstekend geslaagd, iedereen liep met een glimlach rond in Nederhorst den Berg.
En dat de frisheid kwam door ons eerste Sprint ONK, bleek al bij het Palaver: 100 % opkomst en volop aandacht want er was nogal wat te onthouden. Poule-indeling, stickers (dank hoofdsponsor!) plakken, startschema’s, protestprocedures, jury op het water: uiteindelijk bleek het toch eenduidig van opzet en hadden de zeilers het snel door. Slechts een enkeling kwam na afloop van een wedstrijd erachter in een verkeerde groep te hebben gevaren....
Op water bleek al snel dat we in goede handen waren. Het wedstrijdcomite onder leiding van Rob Beemster opereerde zeer strak en kundig. Het was bijna een militaire operatie me veel meer werk in vergelijking met een normale wedstrijd. Zo’n Sprint ONK organiseer je niet zomaar en het was te zien dat Rob met zijn team het erg goed doordacht en uitgevoerd hadden. Het lange applaus na afloop was dan ook verdiend.
Het veld van veertig Olympiajollen starten in 6 poules met drie starts per kwalificatie serie en dat acht keer op de zaterdag en vijf keer op de zondag. Het werd al snel helder dat het welliswaar bekende namen voorin waren (Onno en Thies wonnen ieder 8 starts, JW van den Hondel (4x), Henk en Luut(3x)) maar heel veel meer eentjes werden gescoord bijvoorbeeld een top presterende JW Lalleman (3x) en Ton, Joep, Fedde, Mark, Arno S, Joop pakten ook hun paaltje. Dat lijkt dan mooi maar het gaat bij een Sprint serie vooral om je slechte resultaten. Er is, op 13 starts, maar één aftrek wedstrijd en, twee keer niet lekker door je eerste rak heenkomen en je eindresultaat stond direct al onder druk. En dat bleek maar zo het geval!
Want dat is de essentie bij sprinten: goed starten en een knap eerste rak! Daarna is er geen kans meer om meer dan een paar bootjes goed te maken op de halve windse en voordewindse rakken en het afsluitende sprintje naar de finish. Nu was de wind erg draaierig waardoor er veel spanning op je keuze stond. Grofweg moest je kiezen uit heel alert rumplijnen in vrije wind of goed je hoeken kiezen rekening houden met de twee heersende windvlakken op de Spiegelplas. En de goede oplossing was niet iedere keer gelijk.
Het veld werkte zich soepel door de kwalificaties en de Gold Fleet van 14 boten kon worden afgesplitst. De andere 26 boten gingen in de Silver Fleet verder. We bleven wel geluk houden met de wind: geen gedrijf, geen storm. Het was een ideaal windje voor zo’n evenement. Ieder moest nog varen2 Finale wedstrijden voor dubbele punten en zonder aftrek! Nu: die twee starts zijn dus het aller belangrijkst.
Zo bleek in de Silver: Onno Klazinga won zijn beide starts en Jan van Ameronen had een 1 en 2. Dit bracht hun beiden bovenaan. Dus Onno won, Jan twee voor Bram Hofstede, Bouwe Bouma en Maarten Janssen.
In de Gold Fleet won Thies de eerste finale wedstrijd en stond 4 punten boven Onno Yntema. En, hoewel alles mogelijk blijft was duidelijk dat Jan Willem vd Hondel en Luut de Zee eerder al te veel schade hadden opgelopen voor de eindoverwinning. En dan blijkt hoe snel het fout kan gaan. Thies kwam onder een te vroege starter te zitten, moest andere keuzes maken. En halverwege het rak, met Onno nipt maar helder voorop, was het duidelijk: thuisbrengen die NED 673 en de NED 665 moest nog hard knokken om niet van het podium af te vallen. En dat deed Onno keurig: een prachtige serie zonder slecht scores leverde Onno zijn eerste NL titel in de Olympiajol. Klasse gedaan!
Thies moest nog aan de bak om bij de laatste boten weg te komen want met dubbele punten geeft een negende plaats evenveel punten dan de hele voorgaande serie van 12 starts bij elkaar. Gelukkig voor hem bracht een alles of niets op het laatste finishrak hem nog naar de achtste plaats waardoor Luut als tweede fries op het podium de derde plek bezette. Jan Willem van den Hondel had weer eens een vierde plek (of de eindoverwinning of vierde: zo verloopt zijn jaar tot nu toe) voor de goed zeilende Joop de Jong in zijn prima NED 41.
We hadden twee International Judges en meer juryleden (ook zij allen zeer bedankt) die achter elke startgroep aan voer. Het lijkt intimiderend maar vreemde ogen dwingen wel. Waarschuwingen en fluitjes voor heldere overtredingen waren hun instrumenten. Maar achteraf waren de Jury leden erg te spreken over het niveau en de discipline binnen onze klasse: met nam de -360- straffen, maar een paar protesten en onderling voldoende respect. De Jury was dus tevreden over ons.
Tijdens het opruimen plots wat regen maar bij de prijsuitreiking kwam het vocht weer binnenlangs. En, er was veel uit te reiken: hulp kwam van Titus Brandsma en Wim Broer. Wim Broer was veertig jaar geleden één van de Zilveren Spiegel oprichters en had destijds de originele wisselprijs bij Menno Meyer besteld. Nu, als Watersportverbond regiovertegenwoordigerr, was aan hem de eer om de Blauwe Wimpel én de nieuwe Menno Meyer wisseltrofee voor de ONK Sprint aan Onno Yntema uit te reiken.
We zullen als klasse nog eens moeten evalueren hoe verder met dit sprint concept maar de onderling stemming leek unaniem: dit heerlijke, frisse, pittige en snelle concept verdient een plekje op onze jaar kalender!
Hierbij nog even dank aan die vele vrijwilligers (het zijn er echt heel veel!) die het ons zeilers mogelijk maken om zo’n prima weekend te kunnen varen. Het is en blijft een mooie sport!
