Donderdag 30 mei begint de kleine sneekweek onstuimig. Windfinder geeft een wind van 18 knopen aan met uitschieters naar 25. Later zal blijken dat dit niet helemaal klopt, de uitschieters schoten door tot 28 knopen, bijna windkracht 7!.
Wilco Aukes en Klaas Weissenbach trokken zich echter niets van dit natuurgeweld aan en waren na de eerste bovenboei al niet meer in te halen door de rest van het veld wat moeite had om zich staande te houden. Een aantal bootjes lieten zich van hun meest witte kant zien en de arme stuurmannen restte niets anders dan even een inspectie van de onderzijde van hun schip. Bij een enkeling bleek dit wel heel welkom, een reeds gedane reparatie bleek niet helemaal goed meer. Zo zie je maar, elk nadeel heeft zijn voordeel. Overigens wist deze zeiler na het rechtop zetten van zijn boot het te brengen tot een 6e plaats, hulde!. Later deze week zullen meer mensen dit soort kunstjes herhalen
Dat gold niet voor Timo en Wilco die weliswaar hun schip weer snel overeind kregen maar daarna alsnog moesten opgeven door schade aan schip of scheenbeen. Bij het schrijven van dit stukje is het scheenbeen in kwestie nog een beetje dik en rood maar vordert het herstel spoedig en zien we Wilco weer graag op het water verschijnen. Na het zeilen van de middellange baan was Klaas Weissenbach de snelste, gevolgd door Rob en Mark, de laatste is natuurlijk in zijn element wanneer Aeolus moet hoesten.
Vrijdag beginnen we met een stevige maar niet zo harde wind als op donderdag. We worden de L-baan opgestuurd met mooie lange rakken. We starten én finishen met 19 boten. De race wordt gewonnen door het NED31 treintje met Onno als kopman, gevolgd door zijn ‘knechten’ Rob, Sybrand en Klaas Weisenbach, later zal blijken dat dit NED31 treintje naar alle waarschijnlijkheid op trainingskamp in geweest naar een zonnig oord.
In de middagrace hebben we weliswaar dezelfde baan als in de ochtend maar de wind neemt aardig toe tot maximaal 25 knopen, het blijkt een stevige maar niet onoverkomelijke wind, er starten 18 boten en er finishen uiteindelijk 16. Nu wordt duidelijke dat de 4 mannen op hun trainingskamp een spelletje Mastermind gespeeld hebben; de samenstelling van de plaatsen 1 tot 4 was gelijk als in de ochtend, alleen de volgorde was anders; Klaas voorop met daarachter de knechten Sybrand, Onno en Rob.
Zaterdag begint de zon echt serieuze vormen aan te nemen. het is al vrij vroeg in de ochtend zonnig en warm en dit is terug te zien in de windstatistieken. We beginnen de ochtendrace met een leuke 10 tot 15 knopen en 17 deelnemers. De start van de ochtendrace is er eentje die we bij de Olympiajollen als geen ander kennen maar wat we de vorige 3 wedstrijden nog niet meegemaakt hadden, een zware hoorn gevolgd door een lichte toeter; ofwel er zijn een aantal te vroeg vertrokken. Een aantal zeilers toont openlijk berouw en keert om maar Quines dacht dat hij na zijn mooie artikel in het KWS-blaadje wel een potje kon breken bij het comité en zeilde gewoon door. Helaas voor hem maakt dit comité geen onderscheid op het water en was er voor hem geen toeter op de meet maar een OCS in de uitslag. Wie wel over de meet kwamen waren 15 andere boten aangevoerd door opnieuw het NED31 treintje met dit keer een introducee in de persoon van Doeke zwart. Het Mastermind spel bepaalde dit keer de volgorde op Sybrand op 1, gevolgd door Rob, Klaas en Doeke. Onno was inmiddels vertrokken richting Zuidlaren om daar zijn Spintkampioenschap te verdedigen.(Overigens doet dit helemaal niets af aan de prima prestatie van Doeke!) Vermeldenswaardig is hier de uitslag van Timo Weeda, op dag 1 uitgevallen met een kapot roer, vermoedt hij in deze race dat hij tot de valse starters behoort en keert terug naar de startlijn. Daarna begint een knappe opmars naar uiteindelijk plaats 7.
Na de lunch op zaterdag zijn alle zeilers weer present maar helaas is de hoofdrolspeler, de wind, blijven hangen in de lunchbar. Hij heeft zijn verre achterneef gestuurd en deze laat een knoopje of 3 heen en weer draaien tussen, zuid en west. Het veld is aardig uit elkaar getrokken en nadat de laatste boot zich om de bovenboei gewurmd heeft, en de eerste al weer bijna bij de onderboei is, besluit het comité om de resqueboot met een blauw geblokte vlag op pad te sturen. Een van de zeilers die als laatste de bovenboei rondde was ten einde raad over de snelheid in zijn boot. Gelukkig bleek Mark Bosma, zoals vaker, de gouden tip te hebben: “haal even die rietkraag onder je roer vandaan!...” Race 2 begon onder soortgelijke omstandigheden en kende ook dezelfde afloop, ook hier werden wij halverwege het eerste voordewindse rak teruggefloten, dit keer definitief: geen wedstrijden meer op de zaterdag en de race zou niet worden ingehaald.
Zondag 2 mei wacht ons de warmste 2e juni sinds 1947. Het zal een mooie wedstrijddag blijken. De wind is redelijk stabiel rond de 10 knopen met een enkele uitschieter naar 12 knopen en er verschijnen 14 boten aan de start voor de lange westbaan. Hoewel er diverse (kleine) winddraaiingen zijn blijft het veld ondanks de 20 km lange baan mooi dicht bij elkaar en worden er spannende duels uitgevochten. Er staat immers veel op het spel; Klaas en Sybrand liggen, na aftrek van hun slechtste wedstijd 1 punt uit elkaar en kunnen dus beide nog de eindstrijd winnen. Rob is met 4 punten daar weer achter zeker niet kansloos maar dan moet er met eerst genoemde wel iets geks gebeuren, beseft ook deze gelauwerde zeiler. Helaas voor hem zal dat niet gebeuren. Sybrand houdt de strijd nog wel even spannend met een redelijke slechte start maar weet ook nu weer met een inhaalrace een plaats bij de voorste boten zeker te stellen. Uiteindelijk wint Klaas ook deze wedstrijd, op de voet gevolgd door Rob en ondergetekende als derde. Sybrand komt als vierde over de lijn en verzilvert daarmee zijn 2e plaats op het evenement, op de voet gevold door Rob die derde wordt om reden dat Sybrand één keer eerste is geworden en daarmee voor Rob eindigt in het klassement. Hulde de winnaar Klaas Weissenbach maar vooral ook aan alle zeilers die er een mooi evenement van hebben gemaakt!
Vloodvoogd Siep Schukken
