Heel vaak is Jürgen Alberti te vinden in de Nederlandse Olympiajol velden. Vorig jaar nog de best geplaatste Duitser (vierde) op onze IOU NED jaarranglijst en op een haar na de ONK Sprint titel 2019 gemist. Varend met Nederlands materiaal (van Eijk, Jama) en altijd serieus bezig zich te verbeteren. Natuurlijk, zoals velen, omdat het zo’n mooie afleiding is van zijn dagelijkse occupatie (prof en KNO arts te Aken) waardoor je in de weekenden het hoofd helemaal vrij krijgt. Maar ook: fanatiek Finnjol zeiler.
Afgelopen weekend, op het IDM water Olympiajol werd ook het IDM Finnjol (Race director ’onze’ Bernd Bühmann) verzeild. En Jürgen bewees dat zijn fanatieke inzet en trainingsarbeid ook daar afbetaald. Wederom een top tien klassering in een erg sterk veld met 71 bootjes. Hiermee is de trainingsarbeid voor een Olympiajol najaar afgerond, vanaf nu zal hij overal weer te zien zijn in de Olympiajol velden.
Nadat de Olympiajol direct na WO II afgeserveerd werd als eenmansklasse op de Olympische Spelen, want besmet als ’Duits’ ontwerp, werd zij eenmalig vervangen door de Firefly. Eigenlijk was dit een tweemansboot maar met het fokje eraf kon Paul Elvström daar zijn eerste goud ophalen. Brons werd trouwens gewonnen door de Nederlander Jacob de Jong. In 1952 kwam de speciaal voor de Spelen ontworpen Finnjol in actie, natuurlijk weer prooi voor Paul Elfvström. En sindsdien is de Finnjol Olympisch. Tot volgend jaar trouwens want daarna wordt zij, helaas helaas, afgevoerd tenzij er nog een nieuw Corona gerelateerd besluit genomen gaat worden.
En sindsdien is er altijd wat spanning tussen beide klassen. De Finnjollers kijken met enig dedain naar de Olympiajol want een ouder ontwerp, zwaar en NIET- olympisch. En wij bezien een glimlach hoeveel van die Finnjollers eigenlijk onvoldoende getraind zijn voor zo’n fysieke boot en na de eerste ton hijgend moeten afhaken. Eigenlijk zouden ze in de Olympiajol beter af zijn en meer wedstrijdplezier beleven! Maar goed, een gezonde spanning is natuurlijk prima: het rationaliseert je eigen keuzes en daar is niets mis mee.
En natuurlijk is er enige uitwisseling: Mark Neeleman (drievoudig Finn Olympiër en ONK kampioen Olympiajol) is daar natuurlijk een mooi voorbeeld van. En wat te denken van ’onze’ Stefan de Vries, meer dan twee decennia Olympiajol met meer titels (recordhouder IDM Olympiajol) dan wie dan ook. Maar vooral ook lang de beste Nederlandse Finnjol zeiler tot een blessure een eind maakte aan zijn Olympische campagne. Daarna toptrainer in Finn (PJ Postma) en bij ons.
Maar ook Luuk Kuiper, oud top tien Finn en nu succesvol in de Olympiajol. Of, heen en weer gaand tussen beide klassen: Pieter de Gooijer. Er zijn er véél meer te noemen. Getuige de zeer grote Olympiajol velden en ook de prima startvelden van de Finnjol gaan ze prima naast elkaar.
Dus: de Finnjol is inderdaad een uitstekende ’trainingsboot’ voor onze mooie klasse. Als lichtere boot is de inzet, en zijn de bewegingen, van de stuurman nog kritischer, het niveau in de top 5 is zeker hoger. Gaan de ex-Finnjollers daardoor weer hoog scoren op de komende EURO of ONK? We gaan het zien......
