Bij het meten kwamen er nog wat lege Grappa flessen tevoorschijn als stille getuige van de EURO in Malcesine, een enkele sleeplijn moest worden vervangen door een drijvende en toen zelfs de boot van Harm door de beugel kon stond niks een mooi kampioenschap meer in de weg. Of toch wel? de wind zou zich amper laten zien was de voorspelling en ten tijde van het palaver had het daar ook alle schijn van. Wedstrijdleider Piet van der Zwaag was echter heel duidelijk, om 11 uur de eerst start. Reden voor deze stelligheid was helaas een hele droevige; na een mooi en succesvol weekend gezeild te hebben in Steinhude is helaas afgelopen maandag Hermann Blum (Ger 7) zeer plotseling overleden. Ter herdenking aan hem wordt er met een zwart lint gezeild en wordt de eerste start massaal vals gevaren en nemen direct daarna alle zeilers, staande in de boot een minuut stilte in acht. Tijdens zo’n minuut sta je er weer bij stil hoe bevoorrecht je bent als je dit vanuit een boot op een prachtig meer mag doen. Klassementen tellen dan niet meer, gezondheid is dan toch wel de basis die telt.
Terug naar de wedstrijd. Er wordt gevaren in 4 groepen van gelijke sterkte en voor vandaag staan 4 wedstrijden op het programma. Zoals gezegd, de wind zou zich vandaag amper laten zien maar niks bleek minder waar. Als snel na 11 uur stond er een mooi koeltsje zoals we dat hier in Frieslân zeggen. Mooi kantje boord zitten, voor de zware jongens wat meer naar binnen, voor de minder zware mannen soms zelfs even hangen, voor ieder wat wils dus.
Ook een goede of slechte start was geen garantie voor succes of kansloos falen; windschiftingen van 20 tot 25 graden waren zeker geen uitzondering; in start 1 ging de grote massa over bakboord ver het meer op, nadat ze een voor een over stuurboord lagen bleken ze genadeloos afgestraft door de mannen die een slechte start hadden en direct over stuurboord het meer op gingen. Onder hen Gerard Odw en Hans de H die er als , inderdaad, een haas vandoor gingen. Onbedreigd als eerste bij de bovenboei, korte twijfel maakte zich bij dit tweetal meester, hadden we nu de inner of de outerloop zag je ze denken. Het leek er even op of ze gebroederlijk richting de outerloop gingen maar kwamen, nadat de rest van het veld de innerloop pakte net op tijd tot inkeer en zetten koers richting de onderboei. Ja, en dan lig je voor het eerst sinds lange tijd op kop en dan moet je beslissen; moet ik de boei stuurboord of bakboord pakken. Het hele veld kon Gerard eerst horen denken; shit shit shit, bakboord of stuurboord, “hans, weet jij het???” nou Hans wist het wel maar zei even niks. Ja en dan maak je natuurlijk altijd de verkeerde keuze; terwijl Gerard als eerste de onderboei over stuurboord neemt gaat Hans resoluut bakboord om de boei, Gerard houdt zijn koers nog 25 meter vol maar als ook de rest van het veld de onderboei bakboord rondt bedenkt hij zich geen moment en rondt alsnog de boei over bakboord, helaas is zijn eerst plaats allang weg. Hans gaat op kop naar de bovenboei, op de voet gevolgd door Onno en Fedde die de maar wat graag een eentje willen noteren. Uiteindelijk blijkt Fedde de beste kaarten te hebben en noteert zijn eerste één, Onno twee en Wessel Kuik, wiens boot nog maar amper water gezien had vandaag op 3.
In de andere groepen ongetwijfeld ook veel verassingen maar ook terleurstellingen, toch zie je vaak weer dezelfde namen naar boven komen bij dit soort windjes. Jan Willem Van de Hondel, heer en meester bij lichte, schiftende windjes moest in race 1 even wennen maar deed met een 4,1 en 5 toch prima zaken. Zo ook de jongste van de De Zeetjes, traditioneel weet Bart bij licht weer de boot net iets eerder om te boeien te ronden dan zijn ”iets” oudere broer. Met twee eentjes deed Bart vandaag prima zaken. Noem het geluk of stuurmanskunst maar je moet er toch maar bij zijn als de wind die draaiing maakt. ”Het is een gave ”zou Luut gezegd hebben.
De andere races verliepen eigenlijk op soortgelijke wijze. Sterke windschiftingen zorgden voor evenveel vreugdekreten als frustraties. Op het ene moment ligt je 100 meter voor je maatje, even later kun je nog maar amper zijn nummer herkennen, “hoe dan….” zou Timo het later tijdens een biertje kort en krachtig samenvatten. “doe maar een bod’ was ook een kreet van een enkele teleurgestelde zeiler. Gelukkig maakt tijd en een biertje veel goed en gaan we vol optimisme naar morgen kijken.
Zaterdag 5 races, daarna worden de kaarten geschud en is er een gold en een silver. Benieuwd hoe dat er uit gaat zien, log dan morgen weer in en lees de verhalen.
