Zaterdag elf uur op het sneekermeer. Windkracht 3 a 4 uit noordwestelijke richting zorgt er voor dat wedstrijdleider Arjen Kort ons baan M op stuurt en waar Ria vd Leden in het contraschip er op toeziet dat alles goed gaat, Opnieuw springen we als Ojollers op als het verzoek komt voor het leveren van een vrijwilliger; hulde aan Ria!
Het zal een op en neer baan blijken waar de kruisrakken kort zijn en de voordewindse rakken in een aantal gevallen meer een planeerrak zijn.
Bij de bovenboei, die voor deze gelegenheid blauw is, blijkt Luut de beste kaarten te hebben. Hij rond soeverein als eerste de boei, direct daarachter Onno, Sybrand, Maarten en broer Bart. Geheel voor de wind gaat het richting het Heeregat alwaar een planeerrak op ons wacht. Luut weet zijn voorsprong vast te houden en zelfs iets uit te bouwen. Zou mooi zijn als hij weer een dagwinst of misschien wel meer gaat worden dit weekend. Maar Sneek zou Sneek niet zijn als er nog een addertje onder het gras vandaan komt. Deze adder komt voor Luut bij boei 15 welke ‘onder’ het eiland ligt. Het is een gijpboei en net daarmee gaat het fout. Niet geheel zorgvuldig uitgevoerd en direct ziet Onno zijn kans en laat Luut verbouwereerd achter. Bij de onderton nabij de Siebesloot is de voorsprong van Onno inmiddels diverse bootlengtes en de komende 3 rakken zal hij die niet meer uit handen geven. Het werd nog wel even spannend bij de finish die er nog niet in lag. Bij het vallen van het anker van de Roekepolle konden ze ook meteen Onno affluiten, Luut twee en Sybrand drie en dat alles binnen tientallen meters. Nog even een spannende eindstrijd dus.
Na de lunch waar de belevenissen op de Biggesee nog eens uit de doeken gedaan werden en soms misschien wat aangesterkt konden we om twee uur weer van start. Ditmaal op de Noord-baan met ook net iets meer wind. Was de noordwestbaan er al eentje van korte rakken, deze zijn zo nodig nog korter.
Ditmaal is het Onno die als eerste bij de bovenboei is. Direct daarachter een groepje van een man of 4 met Maarten, Sybrand, Luut en Mark T. Hoewel de voorsprong van Onno stabiel blijft is het gedurende de hele wedstrijd nog geen uitgemaakte zaak. Luut weet zich op een zeker moment nog even nummer één maar kan deze plaats niet vasthouden. Sybrand doet er alles aan om een ééntje te scoren maar uiteindelijke trekt toch Onno aan het langste eind en schrijft zijn tweede overwinning bij, sybrand twee en Maarten V als nr 3 over de lijn. Luut volgt als nr 4 en ziet daarmee een eindoverwinning uit zicht verdwijnen. Tussenstand van de zaterdag; Onno 2 punten, Sybrand 5 en Luut 6 punten.
Zondagochtend is het voor velen even slikken. Regen op de ruiten en donkere wolken drukken alle zin in zeilen nog ver onder de dekens. Winterpakken worden weer tevoorschijn gehaald want ondanks dat er zaterdag wel een zonnetje te zien was bleek het toch een koude dag. Dus zonder zon en met wat regen op deze zondagochtend kun je maar beter wat meer aanhebben dan iets minder.
We starten een uur eerder en de windrichting blijkt dezelfde als zaterdag maar de kracht is wel iets minder. Ook nu was de bovenboei weer blauw en was het Sybrand die er als eerste de boei rondde. Ook nu weer op de voet gevolgd door het clubje wat ook in de eerdere wedstrijden vooraan zat. Achter deze eerste 5 a 6 bootjes was een gat geslagen van ca 50 meter met de rest van het veld wat zich al mopperend en om voorrang schreeuwend om de bovenboei wurmde.
Ook nu weer richting het Heeregat/lytse griene waar een planeerrak wacht. Sybrand maakt geen fouten ondanks dat de achtervolgers hem op de hielen zitten. Onno ziet een herhaling van zaterdagochtend voor zich; gewoon blijven drukken en wachten op een fout van de tegenstander. Sybrand overleeft echter ook de gijpboei waar Luut een dag eerder zijn Waterloo vond maar even later is zijn scalp toch ook van Onno. Dat komt er van als je voorop ligt en je je leesbril even niet bij de hand hebt, dan moet je gokken om stuur- of bakboord een ton te ronden. Tsja je zult zien dat je dan altijd de verkeerde keuze maakt. Onno gaf nog ruimhartig een waarschuwing maar het leed was al geschied. Voor eens en voor altijd onthouden: gEEL rEchts ronden Sybrand (en anderen!). De volgende twee rakken konden daar niks maar aan veranderen. De middagwedstrijd zou een stevige worden zo leek het; de wind wakkerde stevig aan maar toen het startschot eenmaal gevallen was bleek dit toch mee te vallen. Opnieuw was het Sybrand die als eerste over stuurboord bij de bovenboei aankwam. Ditmaal samen met Timo die over bakboord de boei dacht te halen maar door een kleine schifting dat op het allerlaatste moment zag mislukken. Sybrand die overstang ging van om de boei te ronden had alle recht en Timo die overstag moest om een extra slag te halen kreeg de boot niet meer onder controle en botste pardoes op het achterschip van Sybrand met een stevige deuk in de stootrand én de concentratie als gevolg. Eventjes, heel eventjes maar was Sybrand van slag en baalde natuurlijk stevig van deze aanvaring. Toen zijn medezeilers hem echter informeerden dat de schade beperkt was, en niet meer dan een deuk in de stootrand bleek, haalde deze botsing het sterkste in het tevoorschijn. Waar hij een dag eerder nog een foutje maakt en Onno daar handig gebruik van maakte gaf hij deze zondagmiddag zijn positie niet meer uit handen. Misschien dachten Luut en Onno daar nog even anders over maar op de finishlijn was hij toch echt te eerste!
Dat bracht echter geen verandering in het eindklassement waar Onno clubkampioen wordt, Sybrand twee en Luut drie.
Proficiat aan de top-drie maar zeker ook aan alle andere zeilers die er voor gezorgd hebben dat er weer een mooi veld aan de start lag en er mooie duels uitgevochten zijn.
