Soms is voorspellen niet zo moeilijk. Lees de laatste regels van het tussenverslag (hieronder) nog maar even en U weet direct waar het zondagochtend over ging. Henk stond in de opening van zijn camper, in zijn bevallige ondergoed, wanhopig de openingen tussen zijn oogleden te zoeken. Siep is midden in de nacht, op zoek naar zijn hotel, natuurlijk te ver gereden en toen ook nog frontaal op een fietspaaltje geklapt. Een rood ei onder zijn oog en allerlei krassen konden trouwens nog steeds niet zijn tevreden grimas van zijn gezicht af halen.
En het bontst van allemaal had onze Hans zich gedragen. Hij imiteerde zijn kleinkinderen: tot over vijf uur ’s nachts veel te veel drinken en lawaai maken in het huis van een andere vrouw. Nu staat de Finale-koningin Maksima al decennia lang bekend om haar gastvrij onthaal maar deze midzeventiger eindigde wel boven op zijn slaapzak slapend in zijn busje in een, door alcohol, explosief mengsel. Wakker worden uit zijn coma ging amper, mee zeilen zeker niet. Hij stond na terugkomst van de hele vloot al op de trailer en was nog steeds niet aanspreekbaar. Toch sprak ook hij over een bijzonder weekend.
Want dat was het zeker: om tien uur werd gestart door Theo en onder een steeds stralender zon werd het een heerlijk zeil ochtend. Prima windje, prima temperatuur en prima strijd. Gaande weg besloot Theo maar om alle vier startjes achter elkaar te draaien. En dat kon ook wel want het verliep allemaal heel soepel. Hoewel: unsere Rennleiter heeft een voorkeur voor een startlijn met voordeel bij het schip. Bij een voordeel Pin-end verdeelt de vloot zich nog wel. Nu was het dringen bij het startschip. De echte strijd was dus in die twintig seconden voor het schot. Zo bewijst Jan Willem dat hij nog steeds zijn start trucjes beheerst. Gaat vrolijk nét onder iemand liggen en zegt al loevend met een basstem: omhoog. Daar gaat je timing. Jan Willem gaat op tijd aan en laat jou stilliggend achter waarbij hij ook nog guitig achteruit kijkt.
Maar ook deze oud Olympische crack ging de fout in. Het idee is: er valt altijd wel een gat, ga dus niet te vroeg bij die lijn liggen. Maar Thies hield het gat vakkundig dicht en hoorde 5 seconden voor het schot ”ho, ho, ho”. Want Jan Willem had te veel vaart en er was geen vijftig centimeter tussen de NED 8 en het startschip. Dus de NED 512 kletste op de één en toen op de ander. Thies dacht over de streep te zijn geduwd en toen er individueel vals omhoog ging ging hij dus maar om het startschip rond én om de rondjes draaiende NED 512 om nogmaals door de lijn te gaan. Om vervolgens droog vanaf het schip te horen dat niet hij maar de NED 22 de valse start had.
Gelukkig voor de stuurman van de Palatino had hij zijn weekend waarop alles lukte. Dus ook deze wedstrijd werd nog gekeerd en als eerste gefinisht. Net als alle andere wedstrijden (met een 4 als aftrekker) dus hij won ook de wisselprijs van de Finale met enkel eentjes. Dat was dus wel een topweekend voor hem. Helaas gingen de prijzen, prachtige Olympiajol badjassen, naar de laatste drie man van het klassement en keek het podium wat beteuterd om zich heen. Maar dat mag ook wel een keer. Immers: de hele vloot strijdt voor zijn plekje en voor zijn plezier. En niemand is beter of minder omdat hij wint of niet wint. En de podiummannen krijgen altijd al wel de prijzen.
Fedde was de enig boot die trouwens even de bodem van de Nieuwkoopse plassen heeft omgeploegd. Met zijn mast zwaar in de blubber door de gijpronding bij de gate lag hij stevig voor anker. Het finishbootje moest hem helpen waardoor het hele veld eindeloos rondjes bleef draaien totdat het finishbootje zijn functie weer kon innemen. Maar dat was dan ook een van de weinige fouten van Fedde: hij zeilde stevig naar de tweede plek toe. Voor Maurice Schonk in de NED 22 die heel stabiel voer. Hij heeft soms verrassende keuzes waar hij dan ook wel weer goed kan uit komen.
Vierde werd Jan Willem van den Hondel die na de derde start echt te veel trek kreeg en voortijdig naar de wal ging. Het was inderdaad een lange wedstrijdochtend. Maar niet voor Siep, ondanks zijn rode bult glimlachte hij nog steeds want hij heeft de aansluiting met het podium gevonden. Voer snel, stabiel en zonder hele slechte resultaten die je punten de lucht in jagen. Goed gedaan dus.
De bijna tachtiger Jan Krom was Michiel Eijsink nog net voor. Jan kent de weg natuurlijk heel goed op Nieuwkoop en Michiel had zeer goede snelheid wanneer de wind bleef staan. Hij zeilde een sterk weekend. Zij hadden beide weer een stevig gat op Joep, Arno en Fred Schaaf die alle drie prima voeren maar geen uitschieters naar boven in de uitslagen hadden. Dat heb je wel nodig om uit de middenmoot te komen. Jan Willem Lalleman was op één punt zijn badjas misgelopen. Had hij dat geweten dan had hij zeker Henk Kuiper een keertje extra voor laten gaan.
Achter Henk kwamen Ton en Hans die allebei, om heel verschillende redenen de zondag op de wal bleven. Ton kwam nog gezellig langs bij de prijsuitreiking maar toen zat Hans al lang achter het stuur goede smoezen te verzinnen voor het thuisfront. Erik Kiebert voer eindelijk weer mee en, zoals wij hem kennen, bleef lachen. Hij kreeg zijn zeilroest wel gesleten want het ging hem steeds beter af. Klaas Molenaar had besloten om hoogst voorspelbaar te blijven. En dat is hem gelukt! Felicitaties én een badjas voor Klaas!
Een prachtig weekend was het dus. De wisselprijs bleef achter maar was voor de NED 8. Kijk op de foto nog even naar de oud winnaars sinds 1977, te beginnen met IOU erelid Peter van Wamel. Maar veel bekende en ook roemruchte namen zijn hem gevolgd; bv Hagoort, Neeleman, Peet, Kagchelland. En heel veel nog steeds zeilende toppertjes.
Het IOU seizoen zit er nu op! De jaarprijsklassementen kunnen worden opgemaakt en worden later nog wel eens besproken. De knop gaat voor een aantal zeilers richting winterstalling maar voor de meesten toch ook wel richting winterzeilen. Want er staat nog wel wat ’op de rol’. Eiscup, Oliebollen, Boterletter, Openingssprint wedstrijden, winterzondagzeilen op Loosdrecht, Spiegelplas en vloot Zuid, de IOU wintercup. Het genieten van je bootje hoeft niet op te houden......
--------------------------------------------------------------------------
De inschrijflijst zag er, voor Olympiajol begrippen, wat mager uit. Rond de vijftien bootjes... In veel andere klassen staan ze hiervoor te juichen maar voor ons is het wat karig. Dat komt niet omdat het op Nieuwkoop niet gezellig is, of slecht wedstrijdwater, of ongastvrij of.... Waarschijnlijk wordt voor een half oktober-wedstrijd eerst een blik op Windguru geworpen of op Buienradar gekeken. En ja: dan zag dit weekend er niet goed uit.
Maar, zoals als bijna altijd, de thuisblijvers zitten er weer eens naast. De wind was uitdagend maar dan meer door de draaiingen dan de kracht. Lekker drietje, soms wat meer soms wat minder. De ochtend blonk dan wel uit in een 100% luchtvochtigheid waardoor de brillen af moesten en we toch kouwelijk werden. Maar de lunch bracht de temperatuur weer terug. Want op Nieuwkoop stond de verwarming gewoon AAN! Het zal wel een rijke vereniging zijn!
De wedstrijden stonden onder leiding van de Homo Zeil Universalis Theo Meus. Want als het maar met de Olympiajol te maken heeft zijn Theo en Monique nooit ver. De eerste start vloog een klein groepje net voor het veld uit. En good old Ton met zijn verse zeiltje bleek even niet te kloppen. De rest van het veld knokte en streed tot het einde. Waarbij Klaas Molenaar op zijn thuiswater het begin maakte van een buitengewoon constante serie: laatste. En dus niet voor het laatst. Zijn humeur was er niet minder om.
Erik Kiebert was er ook weer eens bij en drukte zijn NED 384 voor de Doordstarter over de finish. Henk Kuiper, PIP winnaar van 1992, had zijn trim niet op orde en vertoefde eveneens achterin. Maar hij leerde stevig en de middag had hij het lek weer boven.
Die tweede wedstrijd was voor de NED 8 die eenzaam en ver voor de troepen uit zijn vier rondjes draaide. Vier? Inderdaad, plezier moet je rekken, ook in de motregen. Zo moet Theo gedacht hebben want we waren echt wel aan de lunch toe. Ook Siep Schukken, trouw scribent met schrijfpauze, voer soeverein. Hij had een extra blokje achter de mast gezet na een matige eerste wedstrijd. En werd daardoor ongenaakbaar. Hij zette de rest van het veld weer op forse achterstand waardoor er een klein wonder gebeurde. Zijn mondhoeken draaiden bij de finish in een bijzonder standje. Zo iets van trots, voldaanheid, geluk, plezier etc etc. Enfin, wat het ook was, die dag was die mondhoekkramp niet meer van zijn gezicht te krijgen. De fotograaf heeft de bewijsvoering hierboven voor allen beschikbaar gemaakt.
Na de lunch werd het weer bijna stralend! Prachtige windje maar wel met een draai. Hierdoor had unsere Rennleiter Meus wat tijd nodig om de boel op orde te krijgen. We werden zelfs na anderhalf rak terug gehaald: bijna bezeild varen mag je immers geen wedstrijd meer noemen. De herstart was voor de NED 8 gevolgd door Jan Willem en Ton. Het hele veld lag dicht op één maar slechts één zeiler was echt Doorstartend constant!
En die laatste pot? Ton, Jan Willem, Fedde en Thies zakte het voor de windse rak af als voorste groepje. Toen Ton ineens de leidende steven wendde. We begrepen het niet helemaal. WC-drang? Te weinig gegeten? Heimwee naar Nicole? Op de wal vertelde hij later dat zijn neerhouder binnen in de giek er de brui aan gaf. Dus: dat was de Finale voor de NED 17!
Fedde nam de leiding over edoch op de hielen gezeten door Thies. En in het laatste kruisrak, toen de wind ook weer even heel stevig werd, stoomde de NED 8 naar de finish. Op pole bij de tussenstand dus. Fedde met een hele mooie stabiele serie op twee. Drie is ex aequo Jan Willem én ?! Natuurlijk, dat moet Siep zijn! Want met een vierde plek in de laatste race verkrampte zijn glimlach nog fanatieker. Hij draaide een mooie eerste dag!
Daarna werd het hapjes eten en biertjes happen in en rond het verenigingsgebouw. Gezellig dus. Toen kwam het buffet nog langs en ging de bierkraan verder open. De schrijver dezes moest toen weg. En dat is waarschijnlijk verstandig. Want vorig jaar kwamen we op de zondagochtend menig zeiler tegen met een platgeslagen gezicht als na een kroeggevecht: souvenir van een geslaagde avond maar een slecht start voor de nieuwe wedstrijddag!
--------------------------------------------------------------------------------------
Meld je snel aan voor een leuke afsluiting van het seizoen. ....en laat de organisatoren niet in de steek!!!
