Je blijft altijd hoop houden maar..... Het werd precies wat gevreesd was: bijna windstilte, bijna geen rimpelingen....
Wedstrijdleider Pieter Lanser liet ons zondagochtend (staande op zijn 5 cm hoge vlot waardoor laarzen bijna noodzakelijk waren) toch het water op gaan voor de start om 10 uur. De kansen zouden alleen maar afnemen en helemaal onmogelijk leek het niet. Maar eenmaal op het water werd het langzamerhand een ieder duidelijk: dit gaat niet lukken. Trouwens, Pieter schrijft ook regelmatig de weekenden van zich: middels deze Linked-in link zet hij uiteen dat lering en weekendvermaak, ook op deze Bossche Bollen, elkaar versterken.
Dus dan de wal maar weer op. En wachten op een bries, voorzien van hoop maar tegen beter weten in. De wedstrijdleider had daar een helder recept voor: eenduidigheid bij de zeilers mag om 12 uur vóór hem besluiten, anders doet deze het om 13 uur zelf wel. Nou: dat uurtje konden we allemaal wel gebruiken om af te tuigen dus er was volstrekte eenduidigheid. Want de windbeeld bleef dramatisch.
Ergo werd voor de derde keer (!) Jan Willem van den Hondel als winnaar gehuldigd. Hij bewijst dat je een windneusje moet hebben op dat zandgat bij Den Bosch. Geluk is hier zeker niet voldoende. Niet geheel ontevreden stonden Fedde en Thies met zo’n fraai Jeroen Bosch beeldje samen met deze Opper Bossche Bol op de foto. Want het verschil met Max en Rob was miniem. Neem Max Visser: met twee eentjes en een drietje ben je op koers voor podium. Maar, het blijkt, een tien plus uitslag is op de Ertveldse Plas zo maar opgelopen.
Er was ook een groepje stuurmannen die met zeemlederen lappen in het kruis de prijsuitreiking bij woonden. Niet zeilen? Dan maar racen op twee wielen, het werden zestig kilometertjes met een gemiddelde van 28,7 maar Strava ging wel snel uit bij pauzetjes. Dat dan weer wel. Zo maakten deze zeilers er toch nog een sportieve middag van.
Maar goed: het was toch een behoorlijk redelijke wedstrijdzaterdag met 5 startjes met potjes vol ”snakes and ladders”, de sfeer was prima, het eten bourgondisch, het bier vloeide rijkelijk, het ’mensen die zich identificeren als vrouw’-programma zorgde voor vrolijke partners. Dus het was allemaal weer prima geregeld daar in Brabant! Theo en Gerard waren ook weer present als rescue én veerboot voor het Race Comité richting hun drijvend vlotje.
De serie werd afgesloten met een hartelijk oproep met een zachte G. Klaas Watté, die zo vaak op de Nederlandse wedstrijdbanen de Vlaamse leeuw verdedigt, bracht nog even onder de aandacht dat volgende week op Mol nog wat meer deelnemers erg gewaardeerd zouden worden. Zo vlak achter Eindhoven en daar, in ons buiten-buurlandje, is het altijd gezellig toeven. Dus: spijtoptanten meldt U nog de komende dagen aan! Ook kondigde Klaas een heel leuk initiatief aan waar wij de komende IOU berichten meer over gaan horen.
EInd goed, al goed? Toch niet helemaal. Het venijn zat voor één Olympiajoller in de namiddag. Terug naar huis viel zijn mast van de steun op de achterruit. Duizenden stukken én krassen én deukjes in de klep. Kwartiertje later, op de jachthaven aangekomen, wipte zijn trailer-lichtbak de volle vuilniscontainer het water in. In een verwoede poging om onze mondiale waterverontreiniging ten minste lokaal beperkt te houden reed, en natuurlijk tergend langzaam, ook nog zijn trailerwiel met een dreun over de steigerrand. Een echte Brabo weet dat hij zich even een echte ”braoierd en ’n zibbedeeske” voelde.....
---------------------------------------------
Er wordt fanatiek gedreven op de Ertveldse Plas, in de middag zelfs gehangen. JWvdH kan dat weer goed en staat ruim voor op de andere drijvers Fedde, Thies, Max en Rob.
Morgen wordt weinig, nog minder, wind verwacht dus billen knijpen of er nog gevaren wordt!
Enfin, eerst de Brabantse gezelligheid en het bourgondische eetpartij… Dat is altijd een zekerheidje hier!
—————————————————————————-
De benodigde documenten voor de Bossche Bollen 2023 staan ook on-line bij de activiteiten.
Schrijf je nog snel in!
